สัตว์โลก

โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Jamegorn Jaruyothin ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสรักเจ้านายเลาคือทาสแมว อันมีใจความระบุว่า เมื่อวานเห็นแมวนอนขดอยู่ที่มุมร้านข้างถนน น้องอาศัยอยู่ตัวเดียวเลยเก็บมาด้วยค่ะ . เราก็หิ้วไปร้านสัตวแพทย์แถวบ้าน คุณหมอก็บอกน้องแกอายุ2อาทิตย์ ให้นมแมวมาชงให้น้องกินได้ คืนแรกท้องป่องและแข็งมากๆเราพยายามกระตุ้นการขับถ่ายน้องแล้วก็ไม่ยอมถ่ายเลย เช้ามาเลยให้หมาที่บ้านจัดการ(ช่วยกระตุ้น) น้องก็ขับถ่ายออกมาเยอะมากๆๆ หายท้องป่องแล้ว แต่ประเด็นก็คือ น้องไม่ยอมกินนมแมวชงเลยค่ะ ต้องบังคับใส่ไซลิ้งก็ขย้อนออกหมด พอใส่ขวดนมก็เมินใส่ ทุกครั้งที่บังคับจะสะอึกๆ สักพักก็หาย ร้องหาแม่ซุกหาตลอดเลย เราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้น้องกินนมดี (เราเคยเก็บแมวที่ยังไม่ลืมตามาเลี้ยงก็กินนมใส่ไซลิ้งได้ปกตินะ แต่สำหรับน้องแมวตัวนี้ไม่ยอมกินเลยค่ะ) แต่ยังไงเสียแล้วแม้น้องจะเลี้ยงยาก แต่ทางผู้โพสต์จะเลี้ยงน้องให้ดีที่สุด...

ด้วยชีวิตที่เกิดมาไม่มีใครยามเจ็บต้องทนไปแม้ต้องเดินร้องหาขอให้เขาช่วยเหลือ แต่ชีวิตของการเกิดเป็นจรมันก็ยากลำบากมากกว่าที่เราคิดหรือจิตนาการได้ เพราะไม่ใช่ทุกคนบนโลกที่จะมีจิตใจเมตตาต่อชีวิตที่ยากไร้พวกนี้ หรือบางคนก็ไม่ได้เกิดมาแล้วชอบแมวทุกบ้านไป เหมือนกับเรื่องราวนี้ที่ในความโชคร้ายที่ต้องเกิดมาเป็นเพียงแมวจรแล้วเกิดเจ็บป่วยแต่ก็ยังมีความโชคดีหลงเหลืออยู่บนโลก เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Jib Jib Zaa ได้โพสต์เรื่องราวขอคนรับน้องไปรักษาหรือช่วยให้น้องได้ไปรักษาต่อ เพราะน้องเป็นเพียงแค่แมวจร แล้วชอบเดินมาหาเธอบ่อยๆแม้เธอเห็นสภาพน้องก็แทบจะทนไม่ไหว เพราะน้องเป็นแผลเยอะมากเธอเลยลองพาน้องไปหาหมอที่คลีนิครักษาสัตว์ลาดบัวหลวง และหมอก็วินิจฉัยว่าน้องน่าจะเป็นเนื้องอกหรือมะเร็งร้ายหมอเลยแนะนำให้เธอพาน้องไปรักษาที่โรงพยาบาลสัตว์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์กำแพงแสน แต่ทางเธอเองก็ไม่มีเวลาที่จะพาน้องไปจึงอยากจะขอคนที่สามารถรับเคสน้องและพาน้องไปรักษาต่อได้ น้องอยู่แถวนพวงศ์ลาดหลุมแก้วปทุมธานี เมตตาน้องด้วยนะคะหรือสามารถที่จะโทรมาสอบถามอาการหรือติดต่อกับเธอได้จากพิก ัดในทางต้นโพสต์ได้เลย ด้วยชีวิตของพวกเขาที่เกิดมาไม่มีใครหรือแม้แต่ไร้บ้านที่จะเอาไว้ซุกหัวนอน ยามเจ็บต้องทนนอนตากยุงแม้แทบจะทนไม่ไหว เห็นแล้วก็เกิดความสงสารเวทนาใจถ้าไม่รักไม่ชอบให้เราก็อยากจะขอไว้ว่าอย่าไปไล่หรือไปทำอะไรพวกเขาเลย . ที่มา Jib Jib Zaa

แม้การปล่อยให้ออกไปเที่ยวเล่นที่นอกบ้านเราอาจจะเห็นในข่าวว่าพวกเขานั้นซุกซนถึงขนาดติดรถข้ามจังหวัดไปก็มี อย่างเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นมาไม่นานนี้ก็จะเห็นได้ว่าน้องแมวติดรถมาจากภาคใต้มายังในเมืองกรุงและมาตกรถบนทางด่วนได้ เราเลยพยายามจะบอกทุกครั้งให้เลี้ยงในระบบปิดหรืออยู่แต่ในบ้านจะดีกว่า เพราะจะได้ไม่ต้องเสียน้ำตาหรือแม้จะเสียใจในตอนหลังจากที่เขาได้หายตัวไปและไม่หวนกลับคืน เหมือนกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Anusit Patsri ที่ได้โพสต์เรื่องราวด้วยน้ำตาหลังมาขอความช่วยเหลือจากคนในกลุ่มจิตอาสาช่วยเหลือหมาแมวจร เพราะเขาได้เจอน้องซึ่งก็ไม่รู้ว่ามีใครพาน้องมาปล่อยเอาไว้บนถนนลอยฟ้าปิ่นเกล้า เขาก็เห็นน้องอยู่สองวันแล้วและยังไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือน้องลงมายังไง น้องก็ต้องทนอยู่บนถนนไปแม้ไม่มีอะไรจะตกถึงท้องและฝนก็ตกลงมาทุกวันเนื้อตัวเปียกปอน ชีวิตก็ได้แต่ทนเฝ้ามองหนึ่งชีวิตนี้ทุกข์ทรมานจากฝนและแดดทั้งความหิวโหย เพราะไม่รู้แน่ชัดว่าจะติดรถเขามาหรือถูกนำมาปล่อยแต่ถ้ามีคนพามาเทไว้สภาพจิตใจของคนที่ทำกับเขาก็ต้องย่ำแย่มาก เพราะชีวิตของพวกเขาก็มีเพียงแค่แต่คุณเท่านั้นแล้วยังทำกับเขาได้ลงคออีก    แม้ในความโชคร้ายแต่ก็ยังมีความโชคดีหลงเหลืออยู่บ้างเพราะภายหลังได้มีคนเข้ามาอัพเดทว่า ตอนนี้น้องอาสามูลนิธิป่อเต็กตึ้งแผนกอาสาบริการพลับพลาไชย 217 และอาจารย์เผือกได้ทำการเข้าช่วยเหลือน้องแมวได้แล้วอย่างปลอดภัย ด้วยวิธีการนำกรงขึ้นไปพร้อมกับอาหารเพื่อด ับให้น้องเข้าในกรงและช่วยลงมาได้แล้ว เราก็ขอขอบคุณทุกคนที่เข้าประสานงานช่วยเหลือชีวิตน้อยๆนี้และไม่ปล่อยให้ชีวิตน้อยๆนี้ต้องทนทุกข์ทรมาณ ที่มา Phattranit Darachot

เพราะในชีวิตของคนเรายามหมดหวังยังพอมีเพื่อนมนุษย์คอยช่วยเหลือ แม้จุนเจือด้วยสังคมสมัยนี้มีความเห็นอกเห็นใจและคนไทยเราก็ขึ้นชื่อเรื่องของการมีน้ำใจอยู่แล้ว แต่ถ้าชีวิตต้องทนทุกข์เพราะเกิดมาเป็นเพียงแค่แมวคงจะลำบากยากแท้เพราะไม่มีปากหรือเสียจะไปเที่ยวร้องหรือบอกกับใคร เหมือนกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า May Supatcha ได้โพสต์เรื่องราวด้วยน้ำตาหลังจากที่แฟนของเธอได้ไปเจอน้องแมวอยู่ในกองขยะหน้าหมู่บ้านและสภาพอาการก็ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก แม้ตอนนี้เขาก็อุ้มมาไว้ที่หน้าบ้านและเอาอาหารกับน้ำให้น้องประทังหิว พิกัดหมู่บ้านอมริมทร์ วงเวียนบางเขน เลยมาโพสต์ขอความช่วยเหลือให้กับชีวิตนี้ เพราะตัวเขาเองก็ไร้ทุนที่จะพาน้องไปรักษาหาหมอ ด้วยชีวิตที่เฝ้ารอเพียงแค่หวังให้ตัวหมดลมหายใจจะได้เลิกทรมานและต้องทนอยู่กับความเจ็บป่วยมาแสนนานจนแทบจะทนไม่ไหว แม้ภายหลังก็ได้มีคนเข้ามาช่วยกันระดมทุนเพื่อที่จะให้เขาพาน้องไปทำการรักษาหรือหาหมอเพื่อช่วยเหลือชีวิตนี้ แต่ทว่าตัวของน้องเองก็น่าจะอดทนมานานแสนนานจนทำให้ทนพ ิษของบาดแผลไม่ไหวและเขาก็ได้มาอัพเดทในภายหลังว่า ตอนนี้น้องแมวได้เสียชีวิตลงไปแล้วป้อนยาน้องตอน 21.00 และได้กลับมาดูช่วง 3 ทุ่มกว่าจะ 4 ทุ่มน้องได้เสียแล้วค่ะและขอปิดการระดมทุนและจะขอมอบยอดบริจาคให้กับน้องแมวตัวอื่นเพื่อที่จะช่วยเหลือชีวิตอื่นต่อไป และขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาบริจาคช่วยเหลือชีวิตนี้เอาไว้ณที่นี้ ที่มา May Supatcha

โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Almanso Aloha ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมว official อันมีใจความระบุว่า น้องเป็นแมวใครก็ไม่รู้ชอบมาขอข้าวกินได้ 2 สัปดาห์แล้วครับ ไม่รู้น้องเป็นแมวใคร น้องจะมาทุกเช้า - เย็น ของทุกวัน . พอกินเสร็จนางก็นอนเล่นที่บ้านแปบๆ แล้วนางก็หายไป แล้วก็กลับมาอีกทีในเช้าวันทัดไป ไอ้เราก็อยากจะเลี้ยงน้องไว้ นะ แต่เราก็กล้วว่าจะเป็นแมวมีเจ้าของ เพราะดูสภาพแล้วถ้าเป็นจรคงมีคนอุ้มเข้าบ้านแล้วแหละ เพื่อนๆว่าผมควรใส่ปลอกคอให้น้องดีไหมครับ ตั้งแต่มาขอข้าวกิน ผมบอกว่าถ้าอยากอยู่ด้วยกันให้ทำตัวให้น่ารักๆเข้าไว้ แล้วนำโชคมาให้ด้วย...

โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Janjira ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมวอันมีใจความระบุว่า สวัสดีค่ะ วันนี้หนูมีเรื่องสั่นๆมาเล่าให้ทุกๆคนได้ฟังค่ะ หนูเป็นคนที่รักแมวมาตั้งแต่เด็ก อยู่มาวันนึงหนูมีครอบครัวแต่แม่แฟนเค้าไม่ชอบแมวเลย . หนูจึงตัดสินใจออกมาเช่าบ้านอยู่กับแฟน เริ่มแรกเก็บแมวโดนทิ้งมาจากสวน เลี้ยงเค้ามาเรื่อยๆจนน้องเสียเพราะโดนคนทำให้สิ้นใจ หนูเสียใจมากค่ะ บวกกับโรคซึมเศร้าที่กำเริบอาการไม่ค่อยดีนัก จนอยู่มาวันนึง หนูกับแฟนได้เลิกรากันไปพร้อมกับแมวอีก3ตัวที่ถูกทิ้งอีกเช่นเคยตอนนี้หนูลำบากมากบ้านไม่มีเป็นของตัวเอง ทำงานและเช่าบ้านอยู่เพื่อไม่ให้แมวต้องมาลำบากและตากแดดตากฝน เหมือนที่หนูเคยอยู่จุดนั้นมาก่อน หนูรักน้องแมวทั้ง 3 ตัวมาก   หนูสัญญากับตัวเองจะไม่ทิ้งต่อจะให้ลำบากแค่ไหนหนูจะดูแลพวกเค้าให้ดีที่สุดจนเค้าสิ้นอายุไขเอง น้องแมวเค้ารู้นะคะว่าเราเศร้าและเครียดมากจนอยากคิดสั้นไป แต่ก็ทำไม่ได้ถ้าหนูเป็นอะไรไปแล้วใครจะดูแลน้องแมวให้หนู ที่มา Janjira

โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : นู๊น้องฟ้า คนสวยชัดเจน ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมว อันมีใจความระบุว่า มีใครจำหนูได้บ้างไหมคะ เมื่อประมาน2-3เดือนก่อนนี้ หนูได้โพสต์เรื่องราวน้องแมว ตัวสีขาวไป ตัวเราเองก็ไม่ไหวที่จะเลี้ยง . แต่ผลสุดท้ายหาบ้านให้เขาไม่ได้ เราจึงเลี้ยงไว้เอง แต่พอมาวันนี้เมื่อสักครู่นี้เลยค่ะ มีคนเขาเอาแมวสีส้มมาปล่อยไว้ที่ข้างบ้านหนูอีกแล้วค่ะ หนูเลี้ยงไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ เพราะที่บ้านของหนูมีแมวอยู่แล้ว 5 ตัวและใกล้คลอดอีก1และบ้านหนูก็หลังเล็ก ด้วยความที่บ้านหลังเล็กเนี่ยมันทำให้หนูเอาน้องแมวตัวนี้เข้าบ้านไม่ได้เพราะเราก็ไม่รู้ว่าน้องพกหัดแมวมาด้วยหรือป่าว เพราะตัวที่อยู่ในบ้านมีอยู่2ตัวที่มีโรคที่กำลังรักษาจนทำให้ยังฉีดวัคซีนไม่ได้ ตัวหนูเองอยากจะขอความเมตตาของพี่ๆทาสแมว ใครพอจะรับน้องเขาไปเลี้ยงได้บ้างคะน้องเป็นแมวเพศเมีย พิกัด วัดกลางราษฎร์บำรุง จ.ฉะเชิงเทรา ขอร้องนะคะเมตตาน้องด้วย...

แม้แต่ละชีวิตอาจจะต้องทีเคราะห์กรรมที่เกิดมาใช้ได้ต่างกัน เพราะบางคนก็เกิดมาสุขสบายกันไม่ต้องมีแม้ทุกข์อยากลำบากเหมือนใครเขา แต่บางชีวิตก็ต้องเกิดมาเหมือนชดใช้เวรกรรมที่ทำไว้ในแต่ละชาติ ชีวิตไม่ขาดเพราะแค่ลืมตาเกิดมาก็ต้องทนทุกข์แล้ว เหมือนกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า ไดมอน ควีน ได้โพสต์เรื่องราวของน้องแมวจรพวกนี้หลังเกิดมาแล้วถูกแม่แมวเทไป และในช่วงนี้ฝนก็ตกลงมาในทุกวันน้องก็ต้องทนตากแดดฝนแม้เนื้อตัวก็เปียกปอนน่าสงสารมากๆ เธอเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แต่ก็ทำได้แค่เทอาหารให้ไว้วันละมื้อ เลยอยากจะมาขอคนเมตตาช่วยแชร์ออกไปหรือมารับน้องไปเลี้ยงดู เพราะชีวิตน้อยๆต้องทนอยู่กับความยากลำบากแม้ทุกข์อยากแทบขาดใจ เพราะจะหากินเองลำพังชีวิตก็ยังไม่รู้แม้วิธีหา ฝนก็ยังมาตกลงทุกวันแม้เกือบจะต้องพรากชีวิตเขา เพราะชีวิตที่ไร้แม้ทางจะเลือกเลยต้องหลบแอบตามประสาแมวเด็กเห็นแล้วยังเศร้า ยังไม่รู้เขาจะต้องมาสิ้นลมหรือถูกภัยจากโลกกว้างทำจนสิ้นใจวันไหน เลยอยากจะฝากไปถึงทุกคนที่ได้เห็นเรื่องราวนี้และมีจิตใจเมตตารับพวกเขาไปเลี้ยงดูหนาแล้วบุญจะหนุนนำหรือเสริมตอบแทนให้ . . . . . ที่มา ไดมอน ควีน

เพราะการเป็นทาสหรือการที่เรายอมทำทุกอย่างให้กับพวกเขาด้วยความสมัครใจ ทุกคนเลยเรียกคนที่เลี้ยงแมวว่าทาสเพราะความเป็นมาด้วยการแสดงความรักของแมวที่มีให้ต่อเรามันน้อยมากๆ เลยทำให้คนที่เลี้ยงแมวส่วนใหญ่เลี้ยงถูกเรียกว่าทาสไปโดยปริยาย หรือแม้แต่การที่ถูกน้องแมวตกหรือมาอ้อนขออาหารในทุกวันแต่เรากลับไม่ได้แม้แต่จับตัวหรือถูกอ้อนเลยสักครั้งเหมือนกับเรื่องราวนี้ เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Amonrat Sodsam-ang ได้โพสต์เรื่องราวของน้องแมวที่มีแมวมาข้อข้าวที่บ้านของเธอกินเป็นปีๆแล้ว แต่ทว่าเธอไม่เคยได้แม้แต่ถูกต้องตัวน้องเลยสักครั้ง เพราะน้องไม่ยอมที่จะให้จับเลย จะมาเวลาเดิมทุกวันแต่ก็ไม่สามารถที่จะเข้าใกล้ได้เลย พอเข้าไปใกล้น้องก็จะวิ่งหนีทุกที แม้วันเวลาจะผ่านมาเนินนานถึงเป็นปีแต่ก็ยังไม่คุ้นชิน แต่ทุกวันน้องจะมารอที่หน้าประตูครัวที่บ้าน แล้วน้องก็จะหนีหายไม่ยอมให้จับหรือเข้าใกล้ แม้น้องจะน่ารักมากและเธอก็อยากที่จะเล่นกับน้องก็ตาม แม้ในบางครั้งเธอก็เห็นว่าน้องชอบไปแอบอยู่ตามบ้านโน้นบ้านนี้และก็ไม่รู้ว่าน้องจะมีโลกหลายใบด้วยหรือป่าวเพราะอาจจะไปตกหลายบ้าน แต่เธอก็ยังเฝ้าเลี้ยงดูแลเขาด้วยความมุ่งมั่นว่าสักวันน้องจะต้องหันกลับมารับเธอบ้างแม้จะเสียไปเป็นแสนหรืออาหารแมวหลายสิบกระสอบแล้วก็ตาม แต่แค่ทุกวันนี้วันไหนเธอไม่เจอน้องเธอก็เรียกหาน้องบ้านแทบแตกแล้วก็ยังไม่รู้ว่าใครถูกใครตกแต่ที่แน่ๆก็จะเฝ้าเลี้ยงดูเขาต่อไปจนกว่าเขาจะหันกลับมารักเธอ ที่มา Amonrat Sodsam-ang

หากแม้คนที่เลี้ยงจริงๆจะเข้าใจว่าพวกเขาก็มีจิตใจหรือความรู้สึกนึกคิดไม่ได้ต่างจากสุนัขหรือหมาหรือว่าคน แม้แต่การที่ได้หายตัวออกไปจากบ้านเพราะความเล่นสนุกหรือเล่นซนอาจจะทำให้ตนต้องออกมานั่งร้องไห้เพราะอยากจะกลับไปหาอ้อมกอดหรือหวนคืน เหมือนกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Pape Pornpun ได้โพสต์เรื่องราวตามหาผู้เป็นเจ้าของน้องแมวตัวนี้เพราะเธอไม่รู้ว่าน้องเป็นแมวของใครที่หายมาหรือเปล่า แต่น้องน่าสงสารมากเพราะน้องออกมานั่งร้องไห้น้ำตาไหลตลอดเลยท่ามกลางสายฝนที่ตกหนักและยุงก็หาม แม้พยายามจะจับน้องให้มาอยู่ในบ้านแต่น้องก็ดุและงับเธอ และตอนนี้น้องก็วิ่งหนีเข้าไปหลบแอบในสวนของหมู่บ้านแล้ว พิก ัดซอยอ่อนนุช 46 กรุงเทพ และทุกคืนน้องก็จะออกมานั่งรออยู่ที่จุดเดิมตรงนี้ตลอดพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึงผู้เป็นเจ้าของที่รักตัว เธอก็อยากจะช่วยเหลือน้องให้ได้กลับคืนสู่อ้อมกอดอีกครั้ง แม้ภายหลังก็ได้มีคนเข้ามาแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของน้องแมวตัวนี้แต่พอถึงเวลาก็นำหลักฐานหรือรูปมาเทียบกันแล้วก็ปรากฏว่าไม่ใช่น้องแมวของเขา เลยต้องเฝ้ารอและพยายามจะตามหาเจ้าของให้กับน้องต่อไป แม้ในใจของตัวน้องเองก็แทบจะสลายเพราะความคิดถึงและคงจะอยากจะกลับบ้านแย่แล้วก็ตาม เพราะแม้แต่แค่การเผลอหรือปล่อยให้ออกไปเที่ยวเล่นมันก็อาจจะส่งผลให้เราไม่สามารถจะได้เจอพวกเขาหรือได้เขากลับคืนมาอีกได้เลย เพราะฉะนั้นเราก็อยากจะฝากไว้กับคนที่เลี้ยงอยากให้ดูแลแต่ในบ้านจะดีกับตัวเราเองและตัวพวกเขามากกว่า . . ที่มา Pape Pornpun