สัตว์โลก

เมื่อเป็นจรจึงต้องหมั่นเพียรพยายามกว่าด้วยตัวข้าไร้ที่ให้ไปไหนจะสิ้น จึงต้องเลือกเรียนรู้ไฝ่ให้จำชินด้วยไม่สิ้นหากไม่หาชะนาเอย ยามเมื่อแรกได้พบคงได้รู้ผู้ใดสู่เมตตาคณาเอ่ยจำต้องหาดิ้นรนเพื่อประทังเอ่ยไม่ใช่เฉยหานอนไร้ที่กิน เมื่อได้พบเจอรีบไปทักตัวประจักเรียนรู้ให้ดูสิ้น ว่าเขาดีให้รู้จำทักชินให้รู้ว่าไร้มีกินเที่ยวหาคณาใน ยามแรกพบรีบวิ่งเข้าไปทักตัวประจักเรียนรู้คณาไหนเห็นเขาพูดบอกมาคณาไปรีบเร็วไวเดินตามได้บ้านที เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Budsakhorn Chanthong ได้โพสต์เรื่องราวหลังน้องสาวของเธอได้ไปเติมน้ำมันรถมอเตอร์ไซต์ ที่ปั๊มแห่งหนึ่งโดยก็ได้พบเข้ากับเจ้าเหมียวตัวส้มตัวนี้เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ น้องเธอจึงได้เอ่ยพูดไว้คำดูถ้าเติมน้ำมันเสร็จแล้วหนูยังเดินตามจะรับไปอยู่ด้วย ซึ่งเมื่อเธอได้เติมน้ำมันเสร็จเจ้าเหมียวก็เดินตามเธอมาเหมือนว่าฟังที่เธอพูดรู้เรื่อง เธอจึงต้องอุ้มน้องขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ แบกไปใส่บ่ากลับไปบ้านด้วย จึงมาโพสต์ไว้ให้รู้ในกลุ่ม ชมรมคนรักแมวเหมียวแห่งประเทศไทย ว่าอย่าเที่ยวไปพูดกับใครต่อใครหรือแมวจร เพราะพวกเขาจะฟังเราออกและรู้เรื่องมากกว่าแมวบ้าน ด้วยตัวที่เป็นจรจึงต้องหมั่นพยายามเรียนรู้คำพูดของมนุษย์เอง ที่มา Budsakhorn Chanthong

จากเคยบอกไว้เอามาทำไมใยเป็นภาระวันนั้นเอาเข้ามาบ้านก็ทักจำได้แม่นขึ้นใจดี มาวันนี้เปลี่ยนไปแม้เฝ้าเลี้ยงดูมาแต่เล็กแต่น้อยไม่เคยปล่อยให้เป็นภาระ ซ้ำเปิดบ้านเข้ามาก็เห็นคาตาถ่ายส่งลงอวดชาวบ้านไปทั่ว แล้วใยต้องมาเจอสายตาที่ทำให้บาดใจ หากด้วยเพื่อนๆเองที่ได้เลี้ยงสัตว์คงจะเคยพบกับความสัมพันที่ครอบครัวนั้นต่อว่า สั่งไม่ให้ยอมเอามาด้วยคิดว่าเป็นภาระแก่บ้านของเรา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Phakjira Ruangchai ได้โพสต์เรื่องราวความเป็นมาลงในกลุ่มหลังตัวอัดอั้นตันใจภายในใจหนัก ด้วยเมื่อครั้งก่อนเอาเข้ามาบ้านพ่อก็เคยพูดเอาไว้ เอามาทำไมให้เป็นภาระเดี๋ยวนี้ก็เปลี่ยนไปหนักเปิดประตูมาเจอภาพที่บาดใจ นอกจากแมวจะไม่รักเราแล้วล่าสุดพ่อก็ไม่รักเราแล้วด้วยเหมือนกัน เมื่อได้เห็นสีหน้าแมวที่มองมาก็รู้ในตาของเธอได้เปลี่ยนไป มีเยาะเย้ยแม่ตัวเองที่เลี้ยงมาแม้เฝ้าคอยหายามเช็ดตัวตักฉี่ให้ นั่งออเสาะพ่อจนปวดใจไม่รู้ใยเธอทำกันได้ลงคอ พ่อก็นั่งแชะอวดชาวบ้านหลังจากปากเคยบอกไม่เอาไหน วันนี้นั่งอุ้มรักด้วยดวงใจพ่อเปลี่ยนไปแมวเปลี่ยนกันไม่หันมอง เธอจึงบอกไว้ให้ได้คิด ใครจะสิทธิ์เลี้ยงดูให้เฝ้าหอมจะเลี้ยงด้วยรักหักใจไม่ให้ปรองโอ้แม้สองเปลี่ยนไปด้วยหลงลืม เธอได้บอกไว้ว่า หนูยังจำไม่ลืมคำพูดที่พ่อพูดกับหนูวันแรกที่หนูหิ้วน้องคนนี้เข้ามาบ้านนะ "เอามาเลี้ยงทำไม มันเป็นภาระ" แต่วันนี้พ่อไม่รักตัวหนูเลย ที่มา Phakjira Ruangchai

หัวอกแม่ที่ว่ารักที่ยิ่งใหญ่จะหาเปรียบสิ่งใดๆจะมีหา ไม่มีวันแรมเดือนทุกคืนนาไม่มีหาเปรียบรักที่แม่มี แม้น้ำทะเลที่ว่ากว้างใหญ่ไพศาลไม่อาจะปราบเทียบรักเท่าที่แม่ได้มีให้ จะทุกข์ร้อนยากเย็นลำบากอดทนไปแม้ตัวเป็นสัตว์แต่ใจก็ยังเปี่ยมมีความเป็นแม่ ด้วยวันนี้ตัวเองต้องทุกข์หนักตัวประจักหาอาหารให้ลูกไม่พอหิว เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Umarat Intrawech ได้โพสต์เรื่องราวหลังพบน้องคาบหนูมาวางไว้ที่หน้าบ้านแต่เช้าตรู่ด้วยตัวน้องเป็นแม่แมวจรสามสีหวังคาบอาหารมาแลกข้าวประทังความหิวให้กับลูกตัว เมื่ออยากจะได้ลูกได้มีข้าวได้อิ่มท้องและไม่ต้องใช้ชีวิตเป็นแมวจรเหมือนกับตัว จึงคาบมาวางไว้ให้หน้าบ้านของทุกวันเธอจึงมาบอกเรื่องราวลงในกลุ่มแมวว่าด้วยหัวอกแม่นั้นแสนจะยิ่งใหญ่ แม้ด้วยใจประจักรักลูกน้อยตัวก็คอยอดทนหิว แต่ก็ยังหวงตัวไม่ให้แม้แตะดูชิน เพราะเคยอยู่อย่างไร้ใครดูแล วันนี้แค่มาบอกต้องการข้าวอยากให้ลูกไม่นอนหนาวและเติบใหญ่จึงมาขอเพียงแค่เศษข้าวให้ดูไปไม่ต้องเพื่อตัวเท่าไหร่ค่อยเหลือกิน ซึ่งจากความรักที่ยิ่งใหญ่แท้ด้วยเป็นแม่แม้เป็นจรก็ยังมีความรักให้แก่ลูกน้อย ตัวเธอเองก็พยายามที่จะหาวิธีทำให้น้อยใจอ่อนและยอมที่จะให้จับต้องดูเพราะคิดอยู่ว่าจะเลี้ยงให้เติบโต ซึ่งก็อยากจะฝากไว้หากใครได้พบมาขอบ้านตัวสามสีเป็นแมวนำโชคมหาสารหากเลี้ยงดูการจะได้อิ่มวาสนาดี ที่มา Umarat Intrawech

หากด้วยตัวเป็นทาสแมวดังใจฝังเมื่อได้เจอตามต้องการหรือหมายปอง ด้วยเป็นจรก็มักจะไม่ให้แม้จับต้องแต่ความเป็นทาสก็อยากจะได้เธอมาปรองแม้จะเสียเงินทองมากมายก็มั่งมี ยอมเสียไปเป็นแสนแขนไม่ได้จับ วันนี้นับครอบ 5 เดือนให้แล้วพี่ จากเคยเฝ้าคอยหาในยามทีวันนี้มีชัยได้มาครอง เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Chanyanuch Maneekul ที่ก่อนเคยมาโพสต์หาว่านานเพียงใดจะได้ใจแมวมาครอง วันนี้ครอบแล้วมอง 5 เดือนผ่านมาด้วยก่อนหน้าเคยเฝ้าเลี้ยงดูให้ข้าวน้ำกินแต่ก็ไม่เคยได้แม้จะจับเพียงแขนเธอ ด้วยเฝ้าเลี้ยงด้วยรักหักสวาดไม่มีขาดข้าวน้ำประทังเต็มที่ อยากได้อะไรก็หามาให้จนมั่งมีวันนี้ดีมีชัยให้จับมือ เติบโตใหญ่เป็นหนุ่มรูปงามนักตัวก็จักหาใช่ว่าที่ มานั่งนอนบนเก้าอี้ที่พึงมีก่อนหน้านี้แค่เรียกดูยังวิ่งหนีไป มาวันนี้ได้จับสมใจหมายตัวไม่กลายหาหายที่ว่าใหม่ ได้เฝ้าดูเลี้ยงดูจนเติบไปวันนี้ครอบ 5 เดือนผ่านไปถึงได้ยอม โดยเธอได้มาบอกว่าในวันนี้ตั้งแต่วันนั้นที่เคยโพสต์หาว่าทำอย่างไรถึงจะได้ใจแมวเด็กที่หลงมาได้ วันนี้ครอบแล้ว 5 เดือนที่เคยหาไว้น้องยอมให้เล่นด้วยให้จับเพราะเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี จึงฝากไว้ว่าใครอยากได้เลี้ยงหมายปองแล้วหวังเสียประทังหิว เมื่อให้ได้ที่อยู่ที่กินจะรู้เชี่ยววันนี้นอนกันนิ่งเรียงแถวให้รู้ตัว...

ยามเลี้ยงดูด้วยรักหักสวาดไม่เคยขาดปล่อยให้เฝ้าหมอง เลี้ยงด้วยรักประจักให้มักปรองไม่เคยมองเห็นเป็นอื่นไกล มาวันนี้จำต้องฝากไว้ให้เขาดูไม่เห็นสู่รู้เห็นว่าใช่ไหน จะเลี้ยงลูกเขาเราหรืออย่างไรไม่เคยให้เห็นใครเขาทำกัน ด้วยตัวเลี้ยงเฝ้าคอยแม้ถนอม ยุ่งไม่ตอมไรไม่ไตร่ไม่ว่าขน ให้นอนทั้งแอร์นอนทั้งพัดลมไม่เคยสนค่าไฟจะขึ้นเลย มาวันนี้เอาไปฝากไว้ที่โรงแรมพักตัวประจักเฝ้าเลี้ยงจะแบบไหนเปิดกล้องดูให้รู้รอดแล้วไป เห็นไฉไลนั่งรุมเฝ้าดูเธอ เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Ryujin Story Home ได้โพสต์เรื่องราวหลังจำต้องเอาสุนัขพันธุ์ ไซบีเรียนฮัสกี้ไปฝากไว้ที่โรงแรมหนึ่ง ด้วยคือตัวมีธุระและไม่มีใครสามารถที่จะดูแลน้องได้จึงเอาน้องไปฝากไว้กับทางโรงแรมของสุนัข แต่ทว่าทางโรงแรมเองก็ได้มีห้องส่วนตัวเอาไว้ให้กับสุนัขได้พักผ่อนทั้งยังมีกล้องเอาไว้ให้กับเจ้านายที่ได้ไปฝากไว้ดูยามเป็นห่วง เขาจึงเปิดกล้องดูให้รู้ว่าน้องทำอะไรอยู่ที่ไหนกินอิ่มนอนหลับหรือป่าว ซึ่งเมื่อเขาเปิดกล้องดูก็ได้เห็นพนักงานผู้หญิงสองคนกำลังนั่งรุมทำอะไรน้องอยู่ ในตอนแรกเขาก็รู้สึกแผลกใจอยู่นิดน้อยแต่เมื่อได้ค่อยๆมองก็ได้เห็น พี่ผู้หญิงกำลังป้อนอาหารเม็ดให้กินทีละเม็ดอย่างราชา ส่วนพี่ผู้ชายนั่งเกาไข่เพิ่มความฟินความเพลิดเพลินในตอนอิ่มช่างสรรหา ตอนไปรับกลับให้รู้ยังมีมาวิ่งไปหาให้เขาเกาอย่างชอบใจ เขาจึงได้ฝากไว้ให้ได้คิดตัวสนิทฝากเลี้ยงโรมแรมไหนให้รู้ว่าที่นี้ดียังไง ไม่รู้ใจเรียกหาพี่ทุกคืนวัน ที่มา Ryujin Story Home

หากเติบใหญ่ได้เติบโตมาด้วยรักตัวประจักหารักที่ตามหา ยังคงคอยด้วยเฝ้าหายามอุราไม่หนีหน้าคิดว่าตัวยังคงคอย มาวันนี้ไม่เห็นทีมีเมื่อไหร่มาคอยเปิดประตูให้เหมือนวันเก่าๆ ยังคอยเฝ้านั่งเงียบไม่เรียกร้องตัวก็จองทนหิวไร้วี่แววเธอ จำเฝ้ารอด้วยตัวที่เคยอยู่ ห้องนี้สู่เติบใหญ่ที่คอยหาไร้วี่แววไม่เห็นจะมีมานั่งคอยหาทาสที่เคยรักเคยเอ็นดู เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คแฟนเพจที่ใช้ชื่อว่า วัวนมแมวแพนด้า -Panda Cat ได้โพสต์เรื่องราวหลังจากผู้ใช้เฟสบุ๊ครายหนึ่งได้โพสต์หาเมื่อได้พบน้องนั่งคอยเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูห้องเดิมที่ตัวเคยได้อยู่มาจนเติบใหญ่ ด้วยน้องเคยมีเจ้าของเลี้ยงในระบบที่ปิดตลอดมา แต่เมื่อไม่นานมานี้ทางคุณป้าเจ้าของน้องได้เสียไป ห้องที่น้องเคยได้อยู่กับเจ้าของจนเติบใหญ่ก็ถูกเซ็งให้เจ้าของที่มาอยู่ใหม่แทน แต่ด้วยตัวน้องเองยังไม่ยอมไปไหนเฝ้าคอยรออยู่ที่หน้าห้องเดิมรอเจ้าของทุกคืนวัน ด้วยตอนนี้สภาพของน้องเองก็ผอมลงทุกวี่วัน เพราะแถวนั้นก็ไม่ได้มีใครเขาจะสนใจ ตรอมใจหาเจ้าของไม่ได้พบตัวประสบพบหาให้แน่ไหน ไม่รู้วันเดือนเวลาจะผ่านไปยังคงเฝ้าคอยเจ้าทาสนายอยู่ที่แห่งเดิม เห็นสภาพมาน้ำตาตกพอจะอุ้มลงบันไดตกวิ่งคอยหา เดินไปอยู่ที่เดิมที่เคยได้อยู่มาตัวก็หาผู้เป็นทาสอยู่ที่ใด จึงอยากฝากหาบ้านเป็นที่รักตัวประจักเฝ้าคอยไม่หลงไหน ไม่ว่ากี่วันกี่เดือนก็แรมไปจะคอยให้ทาสที่รักมาเปิดประตู คงไม่รู้ว่าจะไม่มีวันได้กลับมาตัวยังหาเฝ้าคอยให้คอยเห็นนั่งจับเจาหรือเราทำที่ผิดเองทาสไม่เห็นมาเปิดประตูเหมือนอย่างเคย ที่มา วัวนมแมวแพนด้า -Panda Cat เฉโป...

ยามเคยอยู่อาศัยแต่ในบ้านตัวก็สั่นใจจะขาดที่แห่งไหน ไม่รู้วันไม่รู้เดือนหรือแห่งใด วันนี้ไม่ได้เจอแม่เหมือนที่เคยคงจะแอบหนีเที่ยวตามประสา แต่ไม่รู้ว่าถ้าเดินมาไกลจะหักเหินจึงวิ่งเล่นออกมาด้วยความเพลินไม่รู้เหินหางไกลใช่บ้านเรา วิ่งมาหลบมาแอบที่ใต้ล้อ ตัวหมอต้อก็กลัวด้วยตัวสั่น แม่อยู่ไหนช่วยช่วยหนูที่ชับพรันร้องผู้เป็นแม่นั้นได้อยู่ที่แห่งใด เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Phatthanan Siangsao ได้โพสต์เรื่องราวหลังได้พบน้องแมวหูพับหน้างอที่ใต้รถวิ่งมาแอบหลบถูกเขาไล่ด้วยตัวสั่นและกลัว โดยในตอนแรกเธอเองก็ไม่รู้ว่าน้องแมวเป็นพันธุ์อะไร ซึ่งน้องได้พลัดหลงมาอยู่ที่ใต้ล้อรถที่จอดเอาไว้ที่หน้าบ้านของเธอตั้งแต่วันที่ 25 กันยายน 2563 ด้วยน้องมีท่าทีที่กลัวสั่นๆเหมือนถูกเจ้าถิ่นแถวนั้นไล่มา ตอนนี้เธอจึงได้ใหเ้้อาหารน้องแต่น้องไม่ยอมกินเลย เหมือนกับว่าน้องยังคงหวาดกลัวอยู่และคงจะคิดถึงบ้านของตัวเอง ด้วยหากใครพอจะรู้จักกับน้องหรือเจ้าของก็สามารถติดต่อได้ที่ต้นโพสต์ ซึ่งเธอได้ระบุพิกัดที่เจอน้องไว้ที่หมู่บ้านสินธานี 1 ซอยนวมินทร์ 93 แขวนคลองกุ่ม เขตบึงกุ่ม ซึ่งจากภายหลังเธอได้อัพเดทเพิ่มเติมว่า ตอนนี้เธอให้กรรมการหมู่บ้านประกาศตามหาในหมู่บ้านแล้ว...

เกิดมาเป็นเพียงจรตัวน้อยๆแม้แม่สอนให้เรียนรู้เฝ้าคอยหา เคยมีแม่คอยปกป้องยามอุราไม่รู้หาในวันนี้ไม่มีจริง ยังไม่รู้ว่าตัวถูกเขานำมาปล่อยแม้จะค่อยๆเปิดกล่องดูให้รู้เที่ยง ยื่นหน้ามาทำแววตาชื่นมื่นเชี่ยวไม่รู้เหลี่ยวไม่รู้ฝืนที่หนใด เมื่อตัวเองยังเล็กแม้จะน้อย ไร้เดียงสายามเฝ้าคอยไม่รู้ไหน จำไร้แม่ไร้ที่อยู่ไม่รู้ไปยามเช้าไงเปิดมาเจอกล่องใบน้อย เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า เชษฐาราม รังสิยะฉัตร ได้โพสต์เรื่องราวของเจ้าเหมียวตัวน้อยหลังจากที่เช้าวันนี้ได้พบประสบกล่องใบคอย เปิดมาดูยังเฝ้าคอยถวินหาผู้เป็นแม่เหมือนดั่งเคย ทำสีหน้าและแววตาแลชื่นมื่นไม่รู้กลืนถูกเขาเอามาเทแล้ว ยังไม่รู้ตัวไม่รู้ไร้วี่แววไม่รู้แล้วเมื่อตัวยังเด็กไป จึงทำได้แสดงสีหน้าตาน่ารัก ตัวประจักรแม้ประสบให้พบไหน ยังไม่รู้ว่าแม่นั้นอยู่แห่งใดจะมีใครมาช่วยเหลือตัวนิดเอง เขาจึงได้เปิดกล่องออกมาดู พบเจ้าเหมียวนอนแน่ในกล่องใบใหญ่มี 3 ตัวเล็กตัวน้อยไปสีแดงต่อยสีเทาหนึ่งให้รู้ความ จึงอาสารับเลี้ยงไว้ดูเองเมื่อมาเองให้โชคที่หน้าบ้าน จะให้ปล่อยให้ใครดูไม่รู้ความจะไม่สามรับเลี้ยงหมดด้วยตัวเอง โดยได้นำมาลงเอาไว้ในกลุ่มทาสแมว 4.0 ซึ่งตอนแรกตัวผู้โพสต์เองก็กะว่าจะหาบ้านให้กับน้องๆ แต่ด้วยความน่ารักที่ได้ดูแลมาก่อนจึงตัดสินใจว่าจะรับเอาไว้เลี้ยงเองโดยทั้งหมด เพราะหน้าตาแต่ละตัวช่างน่ารักแม้ตัวจะถูกเขาทักว่าถูกเทมาไว้ก็ใช่ที่...

เมื่อตัวเป็นจรประทังแม้ความหิวลำพังปลิวปลิดดอกให้ออกผล ตัวจะหิวยามท้อแม้ต้องทนไม่มีใครเขามาสนชีวิตตนนั้นสิ้นค่า เมื่อเกิดมาต้องทุกข์ยากลำบากแล้วไม่เคยแคล้วจำต้องทนทุกข์ยาก ตัวพิการขาหน้าด้วยลำบากไม่เห็นค่าใครสงสารนอนนานเกือบสิ้นลม จากต้องเคยนอนทนอดตากแดดฝน วันนี้จนโชคดีมีเหมือนเขาไม่ต้องอดทนอยู่สู่แม้ตัวเราด้วยว่าเขาโชคดีช่วยเหลือมา เดินสองขาเดินหน้าเหมือนจิงโจ้รู้ตัวโก้ว่าตนไม่เหมือนเขาแต่ด้วยแม่ก็รักเฝ้าดูแลนะตัวเราไม่เหมือนเขาโชคดีที่รอดมา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Nanthanath Thachchai ได้โพสต์เรื่องราวหลังจากที่เราเคยได้เขียนไปด้วยน้องเป็นแมวที่ตัวน้อยยามแรกเกิดเฝ้านอนทนทุกข์ยากลำบากตากฝนมาทั้งคืน เพราะพิการจึงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่ก็ยังไม่วายโชคดีมีคนใจดีไปพบเขาเขาจึงเอามาเลี้ยงดูเฝ้าถนอมจนเติบใหญ่ ซึ่งเธอไซร่ช่วยเหลือไว้ด้วยเอ็นดู จึงมาบอกว่าจากวันนั้นจนวันนี้ได้เติบใหญ่เป็นรอบุญแมวคู่ใจขวัญของบ้าน ตัวน้อยๆแม้จะขาพิการเคยถูกเทไว้ในพงหญ้าในคืนวันที่ฝนได้ตกหนัก กลายร่างเป็นจิงโจ้น้อยๆยืนสองขา รอบุญได้มีอายุครบ 41 วันแล้วในวันนี้ ซึ่งน้องก็ได้มีสุขภาพแข็งแรงดี ไม่เสียแรงที่วันนี้เฝ้าเอ็นดูแลถนอมใจ เติบโตมาเป็นแมวที่นิสัยดีมากด้วยพูดรู้เรื่องฟังเรื่องราวแถลงไข แม้จะเดินไม่ได้เหมือนปกติอย่างใครๆแต่อยากให้รู้ไว้ว่าแม่นั้นก็รักหนูด้วยสุดดวงใจที่แม่ได้มี จึงอยากฝากไว้ให้ได้คิดตัวสนิทหาช่วยเหลือดั่งใครเขายามแม้ท้อตัวเดือดร้อนช่วยทุเราไม่มีใครเขามาสนใจใช่ว่าตัว ที่มา Nanthanath Thachchai

เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Pun Pranprok ได้เผยเรื่องราวของเจ้าเหมียวจรที่เขานั้นได้เลี้ยงเอาไว้ โดยก่อนหน้านี้น้องจรของเขาหายตัวออกไปจากบ้านนานกว่า 3 เดือนหายังไงก็หาไม่เจอจนกระทั่ง จู่ๆน้องก็โผล่หน้ามาหน้าตาเฉย . โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า กำลังจะตากผ้าเลยครับ ตกอกตกใจหมดเลยไอ้แมวไอ้วัวนมมึงหายหัวไปไหนมาตั้ง3เดือนกลับมาสภาพจะให้กุสิ้นใจคาผ้าที่ตากเลยนะมึงกุนึกว่าปี๋ 555 มาแอบซุ่มดูทำยังกะข้าเป็นไอ้สิงโตไปเลย นางเป็นคู่ปรับกับเจ้าสิงโตที่เคยฟัดกัน2ครั้งสิงโตหลุดกะโดดข้ามกำแพงเป็นนินจาไปฟัดเขาเล่นซะเจ้าวัวหายหน้าไป3เดือนเลยดีใจที่กลับมาสุดท้ายก็ออกไปเทข้าวไห้เอ็งอีก ตัววัวนมแมวที่ไห้ข้าวกินทุกวันแม้แต่เส้นขนยังไม่เคยได้เฉียดโดนเลยจ้า แต่ก็รักแหละดูออก แต่เอ๋เหมือนทรงผมเอ็งจะเปลี่ยนไปนะเหมือนมันจะยาวกว่าเดิมนิดนึงนะเอ็ง ตอนที่พบเจอน้องตกใจกรี๊ดลั่นหลังบ้านเลย ส่วนไอ้วัวไม่ที่เลี้ยงไว้นางไม่ตกใจนะแต่หนีไปเลยได้แต่ผลุบหัว น้องเป็นแมวจรอยู่นี่มาหลายปีแล้วนะครับ ผมเจอเลยไห้อาหารมา4-5เดือนแล้ววันหนึ่งเขาหายไปหลายเดือนมากน่าจะติดสาวแล้ววันนี้จู่ๆน้องก็กลับมานะครับ ที่มา Pun Pranprok