ร้องไห้ใจแทบขาดเพราะน้องป่วยหนัก โดยเชื้อที่คนสามารถทำให้แมวติดโรคได้
เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : จันทร์นภา สุวรรณชู ได้เผยเรื่องราวของแมวที่เธอนั้นได้เลี้ยงเอาไว้ โดยแมวของเธอนั้นได้ล้มป่วยลงที่เกิดจากการติดต่อที่มาจากคนสู่แมวได้ ฟังไม่ผิดหรอกนะครับคนสู่แมว เพราะแม่ไปเล่นกับแมวที่เป็นหัดทำให้แมวของเธอติดมาจากแม่อีกทีนึง
.
โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า คิดถึงน้องมากๆๆ น้องเป็นหัดแมวค่ะ โดยเจ้าหัดเนี่ยมาจากน้องชายเพราะที่บ้านมีแมวที่เสียไปก่อนหน้านี้เพราะหัด หมอเขาบอกว่าหัดติดได้จากคนโดย ณ ตอนนี้น้องต้องแอดมิทอยู่โรงพยาบาล เมื่อวานตอนเช้าแม่ไปเยี่ยมมา
พอน้องเห็นแม่เข้าน้องเดินเข้ามาหนุนตัก เราสงสารไม่อยากกลับบ้านเลย พอตกเย็นหมอเขาโทรมาบอกว่าน้องชัก ปล.น้องติดเรามากไม่เคยห่างกายกันเลยไม่เคยนอนที่อื่นเลยด้วย แต่หมอบอกว่าหัดมีอาการชักได้แต่น้อยมาก
เรานี่สงสารมากคิดถึงมาก ถ้าบ้านไหนมีแมวช่วงนี้ถ้าไม่จำเป็นอย่าเล่นกับแมวจรหรือแมวที่เราไม่คุ้นชิน ปลอดภัยไว้ก่อนจะดีกว่านะคะโดยเราเลี้ยงระบบปิดแต่ที่บ้านแม่มีแมวที่เป็นหัด หัดก็เลยติดจากคนได้โดยแม่เรามาบ้านแล้วเล่นกับน้องอีกทีน้องเลยได้รับ
โดยหัดจะอยู่ได้นาน6เดือน นอกจากจะทำความสะอาดด้วยไฮเตอร์ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ...
นอนอยู่เห็นหนาวมาขอนอนด้วย เลยช่วยแบ่งผ้าห่มให้ได้คลายหนาวแม้มีไม่พอ
ด้วยชีวิดเกิดมาต้องพบเจอกับความยากไร้คนไม่มีเขาก็ไร้ไม่มีแม้บ้านให้อยู่ ด้วยสภาพอากาศบ้านเราก็เข้าหน้าหนาวแล้วชีวิตคนไร้บ้านอยู่จำต้องอาศัยหลับนอนบนสะพานลอยด้วยความหนาว แต่ก็ยังมีอีกหนึ่งชีวิตซึ่งต้องยากลำบากก็คือสุนัขหรือแมวจร
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า เจ้าหญิง ได้โพสต์เรื่องราวความชื่นใจด้วยเขาได้มีโอกาศได้เข้าไปคุยกับคุณลุงคนนึงซึ่งเป็นคนไร้บ้านจำอาศัยนอนหลับเอาบนสะพานลอยพร้อมกับผ้าห่มเพียงหนึ่งผืน และก่อนเขาจะเข้าไปก็ได้เห็นน้องแมวกำลังนั่งเฝ้าคุณลุงอยู่
คุณลุงจึงได้บอกว่าเจ้าเหมียวหนาวเลยมาขอคุณลุงนอนด้วย และความเป็นทาสแมวอยู่แล้วเขาจึงขอบคุณคุณลุงไปเมื่อมีน้ำใจให้กับเจ้าเหมียวซึ่งเข้ามาขอหลับขออาศัยให้คลายความหนาวเย็น แบ่งปันผ้าห่มให้น้องแม้ว่าคุณลุงเองก็มีเพียงแค่ผ้าผืนน้อยๆ
ด้วยชีวิตอาจจะไม่ได้มีพร้อมแต่คุณลุงเองก็พร้อมจะแบ่งปันหากทำให้หนึ่งชีวิตสามารถคลายความหนาวหรือความทุกซึ่งพบเจอได้ เขาจึงฝากเงินจำนวนหนึ่งเล็กๆน้อยๆให้กับคุณลุงเอาไว้ให้ซื้ออาหารมาให้น้องได้อิ่มท้อง เพราะชีวิตแม้ยากไร้ไม่มีบ้านให้อยู่
แต่ก็ยังรู้ว่าควรแบ่งปันให้อีกหนึ่งชีวิตพ้นจากความหนาว ด้วยคุณลุงเองอาศัยนอนอยู่หน้าบิ๊กซีสะพานใหม่ ซึ่งหากเพื่อนๆอยากไปช่วยเหลือหรือเข้าไปนำของไปให้ก็สามารถไปได้หรือลองติดต่อกับทางเจ้าของโพสต์ดู
ที่มา เจ้าหญิง กบ
เดินต้วมเตี้ยมเข้ามาบ้านหน้าตาเหมือนแมวเรา ดูสีเข้าบ้านเราไม่ได้เลี้ยงแมวส้มนิ
เพราะความซนของพวกเขาซึ่งก็จะทำให้คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเราปวดใจเสมอ ด้วยความเป็นเหมือนเด็กทำให้ชอบหนีออกไปเล่นนอกบ้านและผู้เป็นแม่ก็ต้องคอยไปตามและอาบน้ำให้ หรือการอยากจะรู้จักกับโลกภายนอกหรือของแผลกใหม่หรืออยากทำความเข้าใจ
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Chuleewan Suwisuth ได้โพสต์เรื่องราวน้องเหมียวซึ่งชื่อว่ากวัก เพราะความเป็นแมวซนและชอบหนีออกไปเล่นนอกบ้าน ทำให้เขาเองไม่รู้ว่าน้องแอบออกไปตอนไหนจนมาเห็นว่ามีแมวกำลังเดินต้วมเตี้ยมเข้ามาในบ้าน
ซึ่งตอนแรกเขาก็เห็นว่าหน้าตาเหมือนกับน้องแมวของเขาเลย แต่สีก็ไม่ใช่เพราะแมวได้เดินเข้ามาในบ้านเป็นแมวสีส้มหน้าขาวก็เลยคิดว่าแมวของคนอื่นหลงเข้ามาในบ้านของเขา แต่พอได้ลองดูหน้าตาก็เหมือนกับเจ้ากวักเองดูไปดูมาแมวเรานิหว่า
ด้วยสีของน้องก่อนออกจากบ้านเป็นสีนึงแต่หลังจากกลับเข้าบ้านก็เป็นอีกสีนึงซึ่งทางเจ้าของก็คิดว่าน้องคงจะไปแปลงร่างอำพลางเพื่อไม่ให้ผู้เป็นเจ้าของเห็นและหนีไปเที่ยว แม้ไม้เรียวในมือจะสั่นเพราะก่อนจะออกอาบน้ำให้ไปแล้วแต่ก็ต้องบอกกับลูกว่าไม่เป็นไรแม่อาบให้ใหม่อีกรอบ
ที่มา Chuleewan Suwisuth
นั่งหน้าบึ้งตึงน้ำตาไหลแยกเขี้ยวข้าง หลังหลงมาอ้างว้างหาทางกลับบ้านไม่ถูก
เมื่อถูกเลี้ยงดูมาเหมือนกับลูกแม้ยามถูกพลัดหลงหายน้ำตานอง ในใจปรองคงนึกคิดคำนึงถึงบ้านแม้อยากจะกลับใจแทบขาดแต่จำทางก็ไม่ได้ ด้วยให้ข้าวให้น้ำก็ไม่ยอมกินคงคนินนึงถึงแต่ผู้เป็นแม่เคยเลี้ยงดูมา แม้จะตามหาก็คงอยากด้วยเพียงลำพัง
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Firstfirst Phatsaraporn ได้โพสต์เรื่องราวน้องแมวพันธุ์เปอร์เซียเพศผู้ ซึ่งน้องได้พลัดหลงกับผู้เป็นเจ้าของมาเขาเห็นว่าน้องคงหลงเลยนำมาไว้ช่วยดูแลเข้าบ้านก่อน เพราะแมวพันธุ์เคยถูกเลี้ยงมาอยู่ในบ้านหากออกมาแล้วพวกเขาจะไม่รู้จักกับภัยของโลกภายนอก
แต่น้องเองก็คงจะเสียใจเมื่อหนีออกมาเที่ยวแล้วกลับบ้านไม่ได้ จึงนั่งน้ำตาไหลนองและคงท้อด้วยตรอมใจเพราเขาก็พยายามจะหาข้าวหาน้ำในน้องได้อิ่มประทังหิวแต่น้องก็ไม่คิดจะกินเลยสักนิด เห็นแล้วก็สงสารเหมือนกับเด็กหลงทางหาผู้เป็นแม่
ด้วยเขาดูแลน้องไว้ในซอยประเสริฐมนูกิจ 48 ซอยข้างๆศูนย์เด็กและเขาก็บอกว่าจะดูแลให้เป็นอย่างดีก่อนเจ้าของจะกลับมารับ แม้นั่งนับน้ำตาหยุดลงพื้นแต่ก็อดห่วงไม่ได้เพราะไม่ยอมฝืนกินเลย ซึ่งถ้าใครรู้จักผู้เป็นเจ้าของของน้องแล้วก็อยากให้ช่วยตามหาแม่ให้น้องหน่อย
ด้วยยังมีหนึ่งชีวิตยังเฝ้าคอยแม้ค่อยๆตรอมใจสำนึกผิดเพราะหนีมา ซึ่งเจ้าของเองก็คงจะคิดถึงคำนึงห่วงลูกด้วยหนักหนาเช้าสายบ่ายเย็นไม่กลับมาแม่คงหาน้ำตานองไม่แพ้แมว เราจึงบอกไว้กับเพื่อนๆเสมอถ้าคิดเลี้ยงดูแล้วก็อยากให้อยู่ในบ้านเพราะความปลอดภัยของลูกเราเอง
ที่มา Firstfirst Phatsaraporn
ถูกเขานำใส่กระสอบมาเทไวกลางดึก ยังคงนึกกกลูกไว้ให้ไออุ่นแม้ใจสั่น
ด้วยชีวิตของผู้เป็นแม่แล้วยามท้อหรือหมดเรี่ยวแรงถ้ามีลูกอยู่ก็จะต้องเข้มแข็งไว้ เพื่อให้กำลังใจกับลูกน้อยแม้คอยใจสั่นเมื่อรู้ว่าเขากำลังนำมาเทไว้ เพราะชีวิตพูดไม่ได้จะให้ไปร้องบอกใครเขาก็คงจะไม่ได้ยินเสียง จึงนอนกกลูกไว้เพื่อให้ความอบอุ่นใจ
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า พิจิตรา ชูกุศล ได้โพสต์เรื่องราวแม่แมวลูกอ่อนหลังได้พบเจอน้องและลูกถูกเขานำใส่กระสอบมาเทไว้ในกลางดึก ด้วยสภาพหนาวเย็นแต่คนทำก็ทำได้ลงคอ แม้ผู้เป็นแม่คงรู้แล้วว่าถูกเขามาเทไว้แต่ก็ยังนอนให้นมลูกได้อิ่มท้อง
ด้วยเขาพบน้องอยู่ในซอยมืดและสองข้างทางก็เป็นป่าถ้าเขาไม่มาพบเจอน้องเข้าพวกเด็กๆก็คงจะไม่รอด จากสภาพต้องอยู่ในถุงและไม่สามารถจะออกมาช่วยเหลือได้ถ้ามีสุนัขเจ้าถิ่นอยู่ โดยจังหวัดซึ่งพบน้องอยู่คลองพน กระบี่ เด็กๆยังเล็กมามีกันอยู่ 5 ชีวิตไม่รวมแม่
เขาจึงนำมาโพสต์ลงในกลุ่มเพื่อจะหาบ้านให้น้องๆและแม่แมวเอง ด้วยเขาเองก็ได้มาอัพเดทวาน้องๆเริ่มได้บ้านกันบ้างแล้วแต่ทว่าก็ยังไม่มีใครเขาจะรับผู้เป็นแม่ไปเลยสักคน แม้จะถูกพรากลูกไปและเพื่อนๆในกลุ่มเองก็สงสารน้องเมื่อต้องถูกเขาพรากลูกไป
จึงอยากจะหาบ้านให้กับแม่แมวน้อยแม้ชีวิตจะรอดพ้นมาแล้วด้วยความพยายามปกป้องลูก แต่ก็ไม่มีสิทธิ์จะพูดเพราะเป็นเพียงแมวจรเมื่อเขาช่วยแล้วก็ยังดีถ้าหากลูกมีบ้านอยู่และไม่ต้องอด ยังไงเราก็ขอหากใครซึ่งรับลูกของน้องไปก็ขอให้เอาน้องไปอยู่ด้วยสักคนเพราะเขาเองก็มีความเป็นแม่เหมือนกับคนเรา
ที่มา พิจิตรา ชูกุศล
เฝ้าเลี้ยงดูแลมาจะ 2 ปีแล้วช้ำใจนัก ไม่เคยคิดแม้รักหรือจะอ้อนจนคิดว่าเป็นใบ้
ถ้าเมื่อได้เลี้ยงดูแลจำก็รักเหมือนกับลูก ยามไม่ถูกลูกไม่รักช้ำใจหนักหนาแม้แม่คอยจะเฝ้าให้ข้าวให้น้ำหรือเลี้ยงดูมา กลับมาบ้านเห็นลูกไม่รักช้ำใจเธอจากเคยเลี้ยงคอยอยู่ใกล้ชิดมาตลอดแม้ยามกอดก็ไม่ชอบคอยออกห่าง ไม่ร้องเรียกส่งเสียงหรือมีความ
ทำออกห่างคอยเฝ้ามองด้วยห่างตา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Rissara Nakhonwong ได้โพสต์เรื่องราวน้องเหมียวลงในกลุ่ม หลังจากเขาเลี้ยงน้องแมวมาจะ 2 ปีแล้ว แต่น้องก็ไม่เคยมาอ้อนซ้ำไม่ค่อยร้องนานๆจะส่งเสียงแง่วมาก็ร่วมอาทิตย์
ซึ่งอาทิตย์ละแง่วก็เคยมีมาแล้วจนคิดว่าน้องเป็นใบ้ แม้คนอยู่ไหนแมวก็จะอยู่อีกมุมของบ้าน แต่น้องก็จะชอบมาแอบมองซุ่มมองด้วยหางตาตลอด พอเขามองกลับไปก็จะทำเหมือนไม่ได้มองหรือสนใจเราอยู่ ชอบทำมีพิรุธเขาเองก็ขำ ไม่คอยจะได้อยู่ใกล้กันเลยด้วยนานๆถึงจะมี
นอกจากเห็นเขาเรียกกินขนมแมวเลียบางวันก็เรียกให้มาก็ไม่มากิน ต้องเดินไปป้อนให้จึงไม่รู้ว่าน้องเองเป็นอะไรหรือป่าวแต่ก็ยังรักน้องเฝ้าดูแลมาตลอดเลยและอยากจะให้น้องอ้อนบ้างด้วยเสียใจหนัก เขาจึงมาโพสต์ลงในกลุ่มทาสแมวอยากจะหาเพื่อนๆให้ช่วยบอก
เพราะจากถ้าเราเลี้ยงพวกเขาก็อยากให้แก้เหงาหรือคอยอยู่เป็นเพื่อนหรือคอยให้กำลังใจ แต่ถ้ามาไม่สนใจแต่คอยแอบมองด้วยกลัวเสียฟอมเจ้าของเองก็คงจะกุ้มใจ อาจจะเป็นเพราะการไม่มีเวลาให้หรือด้วยนิสัยของเขาเองเลยทำให้มีความเป็นเองสูง
แต่ถ้าเราคอยมอบความรักหรือแม้แต่การพูดคุยกับพวกเขาในทุกวันแล้วเชื่อว่าพวกเขาเองก็จะรับรู้เพราะแมวเองก็สามารถจะเรียนรู้ภาษาของมนุษ์ยเราได้และเข้าใจได้เป็นอย่างดีและก็ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้เป็นทาสไว้ด้วย เพราะในความจริงแล้วแมวเองก็รักเจ้าของมากแต่พวกเขาจะไม่แสดงให้พวกเราเห็น
ที่มา Rissara Nakhonwong
เห็นเฝ้าคอยดูผ่านกระจกมาแรมปี ม๊าเลยพาไปกางเต็นท์ดูพี่นกได้ทั้งคนทั้งแมว
เมื่อจากการได้เลี้ยงแล้วเกิดความรักเหมือนกับการเลี้ยงลูกน้อยๆของเราเอง ทำให้ทาสเองก็ใส่ใจพวกเขาเป็นอย่างมาก แม้ในแต่ละวันซึ่งกิจวัตรของพวกเขาถ้าเราเกิดความใส่ใจหรือดูแลพวกเขาดีเราจะรู้ว่าพวกเขาชอบอะไรและไม่ชอบอะไร
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Olaf.in ได้โพสต์เรื่องราวของน้องโอลาฟซึ่งเป็นแฟนเพจแมวรายนึงด้วยมีผู้ติดตามอยู่ 3 พันกว่าคน และผู้เป็นเจ้าของเองก็ได้เห็นว่าน้องชอบดูนกและจะคอยเฝ้ามองผ่านกระจกในทุกวัน แต่น้องเองก็เป็นแมวถูกเลี้ยงมาในบ้าน
ด้วยไม่ค่อยจะได้ออกไปนอกบ้านเพราะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย เขาจึงจัดพาน้องไปกางเต้นท์ส่องพี่นกครั้งแรกของน้องโอลาฟเลย ซึ่งการไปกางเต็นท์นอกบ้านก็เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมยอดฮิตของผู้คน เพราะต้องการหนีสภาพแออัดในเมืองกรุงเมืองใหญ่
คนจึงหันเข้าหาธรรมชาติมากขึ้นและการได้พาน้องออกไปกางเต้น์ก็จำเป็นต้องมีไอเท็มหลายอย่างเพราะเมื่อพาแมวออกนอกบ้านก็จะต้องเป็นห่วงเรื่องของความปลอดภัยและสะดวกสบายเอง แม้แต่ภาชนะใส่อาหารอย่างถ้วยน้ำถ้วยอาหากแม่ก็ต้องหอบไปให้ลูกด้วยความน่ารัก
หรือจะเป็นพร็อบหรือไอเท็มก็มีพร้อมให้ลูกได้ถ่ายรูปเล่นพร้อมกันกับผู้เป็นแม่เองก็ได้ออกมากางเต็นท์อย่างสบายใจ ว่าแล้วก็เริ่มออกเดินทางกันได้แต่ก็มีขอแวะกินขนมบ้างเติมพลังให้อิ่มหน่อยนึงก่อน เสร็จแล้วก็พร้อมไปต่อแล้วค๊าบบบ
ถึงแล้วค๊าบบก็มาเดินหน้าสำรวจกลิ่นกันก่อนเลยย
ขอพี่งีบหน่อยนะแม่ง่วงไม่ไหวแล้ววนักรถเดินทางเหนื่อยมากเลย
ตื่นมาแล้วพร้อมแล้วแม่ค้าบบบ
พี่นกอยู่ไหนค้าบยาฟมองไม่เห็นเลยย
ไม่เห็นจะมีเลยมีแต่พี่หมา
อดดูเลยพี่นกกลับบ้านหมดแล้วหน้าตาผิดหวัง
ยังไม่เช้าอีกหรอกม๊า
เช้าแล้วแต่ไม่ยอมตื่นกอดพี่หมีไว้
.
.
.
.
.
.
.
.
ซึ่งถ้าเพื่อนๆอยากจะพาน้องแมวไปเที่ยวก็อย่าลืมใส่เสื้อและสายจุงให้พวกเขาและหากถ้าไม่เคยพาน้องแมวออกจากบ้านเลยก็อยากจะให้ลองพาไปใกล้ๆบ้านก่อนหรือพาขึ้นรถให้เขาได้ชิน เพราะถ้าอยู่ๆและนำออกมาเลยพวกเขาจะกลัวและร้องไม่หยุดตลอดทางทำให้การเที่ยวไม่สนุก
ที่มา Olaf.in
เกือบต้องเสียลูกน้อยไปตลอดทั้งชีวิต เพราะตุ๊กตาไขลาน
เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Venita Moo ได้เผยเรื่องราวของเจ้าเหมียวที่เขานั้นได้เลี้ยงเอาไว้ โดยก่อนหน้านี้เธอเองเห็นว่าน้องกำลังนั่งเหงาๆนั่งเขี่ยนั่งอะไรอยู่คนเดียว เธอก็เลยนำตุ๊กตาไขลานให้น้องเล่น แต่นั่นกลับทำให้น้องชักเกร็งจนเธอนั้นต้องเสียน้ำตาเลยทีเดียว
.
โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า อุทาหรณ์สำหรับคุมยายมือใหม่อย่างเราจริงๆค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีตุ๊กตาไขลานดุ๊กดิ๊กๆตัวหนึ่ง เราก็เลยอยากเล่นกับหลานคือเจ้าเหมียวน้อยตนนี้แหละเห็นเขานั่งหันหลัง กำลังเขี่ยขวดน้ำเล่นในยามเหงา
เราเลยเอาตุ๊กตาไขลานไปวางข้างหลังน้องให้ พอน้องหันกลับมาเท่านั้นแหละ น้องตกใจสุดพลังเลยจ้า นางถึงขั้นลงไปดิ้นชักขาเกร็งอยู่2-3วิ ตอนนี้น้องเสียขวัญมากเลย แล้วก็งอลเราค่ะ ไม่ให้เราเข้าใกล้เลยแม้แต่น้อย
ปกติจะชอบเล่นขวดน้ำก็ไม่สนใจใดๆ นางจะเมินทุกอย่างเอาแต่นั่งเศร้า กว่าจะง้อกันสำเร็จเราก็เสียน้ำตาไปหลายกองเลยค่ะ จนเรื่องราวดังกล่าวถูกโพสต์ในโลกออนไลน์จนกลายมาเป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้คนในโลกออนไลน์ว่าการหวังดีกลัวว่าน้องจะเหงานั้นอาจมาซึ่งคราบน้ำ
ที่มา Venita Moo
จากก่อนนำมาเลี้ยงสภาพเกือบไม่รอด เฝ้าดูแลถนอมหายดีแล้วเหมือนได้แมวใหม่
ด้วยชีวิตเกิดมาจำต้องมีทุกข์หรือมีสุขปะปนกันไป ซึ่งถ้าเกิดมาทุกข์ใหญ่หรือไม่เคยทุกข์เลยก็ถือเป็นบุญของเราเอง แม้แต่แมวเองก็ตามแต่พวกเขาเกิดมามีทุกข์และมีสุขด้วยกันหมด เพราะความเจ็บไข้ก็ด้วยหรือถ้าต้องเกิดมาเป็นจรไร้ใครเขาจะมารักษาหรือดูแล
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า หงุดหงิด สะกิดทั้งวัน ได้โพสต์เรื่องราวของพี่แพนด้า เจ้าเหมียวของเขาซึ่งก่อนเขาได้นำพี่แพนด้ามาเลี้ยงในตอนแรกพี่แพนด้าเองเป็นเชื้อราผิวหนัง ทำให้ต้องแต่งขนของพี่ออกและก็เกือบไม่รอดเพราะแม้จะพาพี่เขาไปหาหมอเพื่อรักษาแล้ว
แต่พี่แพนด้าเองก็ไม่ดีขึ้นบ้างเลย เพราะเชื้อราในแมวสามารถติดกับคนเราได้หากเราไม่ดูแลรักษาความสะอาดของน้องให้ดี ทางผู้เป็นเจ้าของเองก็ได้พาน้องไปหาหมอแต่ก็ยังไม่ยอมหายจนมาหายดีขนก็เริ่มยาวขึ้นมาแล้ว และพี่แพนด้าก็กลับมาหล่อ
เหมือนเดิมจากก่อนแต่งขน แม้ทางผู้เป็นเจ้าของเองในตอนแรกก็เป็นกังวลกลัวว่าน้องจะไม่หายเพราะเป็นหนักถึงกับเกือบจะไม่รอดชีวิต แต่ก็เฝ้ารักษาและดูแลเหมือนกับลูกของเขาเอง ทำให้น้องกลับมาแข็งแรงและมีสุขภาพดีเป็นแมวอ้วนเตี้ยขาสั้นน่ารักเหมือนในรูป
ซึ่งจากแมวหน้าตาเหมือนกอลัมในตอนแรกมาขนยาวหล่อแม้แต่แม่หรือใครๆก็ยังชื่นชม เพราะเจ้าของเองก็ไม่คิดว่าน้องจะมาไกลและรอดพ้นช่วงตอนเป็นหนักๆมาได้เลย จึงอยากบอกกับเพื่อนๆไว้เพราะแมวเองก็เป็นสัตว์รักความสะอาดถ้ามีอาการชื่นหรือน้องได้อยู่ในบ้านอับๆก็อาจจะเป็นเชื้อราได้
ที่มา หงุดหงิด สะกิดทั้งวัน
ต้องยกให้คนอื่นเขาน้ำตาตก เมื่อต้องย้ายหอแล้วเขาไม่ให้เลี้ยงแม้น้องเองจะไม่เคยร้องสักแอะ
ด้วยความพร้อมเป็นของสำคัญซึ่งก่อนนำมาเลี้ยงเราเองควรจะมีความพร้อมให้มากหากว่ายังเช่าบ้านหรือไม่มีบ้านอยู่ เพราะชีวิตของพวกเขาก็เหมือนกับลูกเพราะพันธุ์ผูกได้อยู่ร่วมกันมาตลอด ด้วยก็เหมือนเด็กพวกเขาก็จะมีความทรงจำกับผู้เป็นพ่อเป็นแม่
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊ครายหนึ่งได้โพสต์เรื่องราวน้องแมวลงในกลุ่ม หลังจากเขาเอาได้เลี้ยงน้องมาด้วยความรักมาตลอดแม้จะนอนยังกอดกันไม่เคยห่าง ซึ่งเขาเองก็ต้องย้ายหออยู่และหอพักใหม่ก็ไม่ให้เลี้ยงแมว ด้วยเขาเองก็ได้งานไกลจากห้องพักเดิม
เขาจึงอยากหาทางเลี้ยงน้องหรือหาหอพักซึ่งสามารถเลี้ยงน้องได้แต่ก็ไม่มีเลย หรือจะให้เขาเทน้องเองก็ทำไม่ลงจริงๆ เพราะความผูกพันของผู้เป็นแม่ด้วยเลี้ยงมาแล้ว น้องเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของเขาเลยก็ว่าได้ เป็นแมวเรียบร้อยมากไม่เคยร้องเลยสักแอะ
แม้เอาไปนอนต่างจังหวัดน้องก็ไม่เคยร้องยามหิวข้าวหรือขอกินก็ไม่เคยร้องเลย มีร้องแค่ตอนคุยกันบ้างด้วยเขาเองก็ลำบากใจมากและหอพักบอกไว้อยู่พุทธมณฑลสาย 2 ซึ่งถ้าเพื่อนรู้จักห้องพักหรือหอพักในบริเวณซึ่งสามารถเลี้ยงน้องแมวได้ก็ช่วยบอกกับผู้โพสต์
เพราะไม่ใช่แค่ผู้เป็นเจ้าของเองด้วยเสียใจ แม้แต่น้องแมวเองก็คงจะเสียใจมากเพราะชีวิตเกิดมาก็ได้เห็นหน้าได้ถูกเลี้ยงดูมาเหมือนกับผู้เป็นแม่ยามไร้ไม่มีแม่ก็คงจะต้องนอนร้องไห้ทุกคืนด้วยเฝ้ารอ และแม้จะไร้หนทางผู้โพสต์เองก็จะพยายามหาและไม่คิดเทน้องแน่ จึงอยากหาบ้านห้องพักให้น้องกับผู้เป็นเจ้าของได้อยู่
ที่มา ชมรมคนรักแมวเหมียว