ด้วยยามในชีวิตที่เกิดมาไม่มีใครหรือแม้แต่ข้าวจะประทังชีวิต เลยต้องเดินออกหน้าแม้หน้าตาก็เกรอะกรังเพราะชีวิตไร้คนเขาจะสน ยิ่งหน้าตามีแผลหรือส่งกลิ่นเข้าไปใกล้ใครเขาก็ไล่ไปให้พ้น ชีวิตซ้ำต้องทุกข์ทนไร้ทนให้ซุกหัวนอนให้หลับพ้นหรือผ่านข้ามวัน
เหมือนกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Nichanun Suejang ที่ได้โพสต์เรื่องราวขอใครที่พอจะทราบบ้างว่าน้องเป็นอะไร หรือใครพอจะรับน้องไปเลี้ยงได้บ้างเพราะเห็นแล้วก็เกิดความสงสารน้องเป็นอย่างมาก เพราะน้องจะอาศัยอยู่ที่บริเวณโรงเรียนมัธยมวัดควนวิเศษมูลนิธิในจังหวัดตรัง
และน้องก็จะเดินมาเร่หาประทังหาเศษชีวิตหรือเที่ยวไปร้องขอเขา แม้จะสงสารมากแต่ก็ไม่รู้จะช่วยเหลือยังไง เพราะเธอก็เพิ่งจะเห็นน้องที่โรงเรียนนี้ได้ 2-3 วันที่ผ่านมาและก็ไม่รู้ว่าใครเขานำน้องมาปล่อยทิ้งไว้เพราะดูสาเหตุน่าจะเกิดจากโรคที่น้องได้เป็น
แม้การดูจากลักษณะน้องน่าจะเกิดเป็นปัญหาจากโรคผิวหนังที่ทำให้เขาเจ็บหนักเลยถูกนำมาทิ้งไว้ เพราะความพร้อมเป็นเรื่องสำคัญของการจะเลี้ยงดูหนึ่งชีวิตไปตลอด ซึ่งก่อนนำมาเลี้ยงเราจะต้องมั่นใจว่าเราสามารถที่จะดูแลเขาได้มิเช่นนั้นพวกเขาจะต้องตกเป็นแมวจรและต้องเป็นเหมือนกับน้องตัวนี้
.
.
.
ที่มา Nichanun Suejang
