โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : On-anong Sapsang ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมวอันมีใจความระบุว่า สวัสดีครับ ขออนุญาตพี่ๆในกลุ่มเล่าความเป็นมาของเเมวตัวนี้หน่อยนะครับ เมื่อ1-2เดือนก่อนหน้านี้ลูกของเราไปเที่ยวนอกบ้าน น้องหายไปทั้งวันกลับมาพร้อมเพื่อนอีก1ตัว ก็คือเเมวตัวนี้นี่แหละครับ
.
หลังจากที่ลูกสาวเราพามาวันนั้นเเมวตัวนี้ก็ไปๆมาๆ จนวันหนึ่งเราถ่ายรูปน้องลงสตอรี่ใน IG พอตอนสายๆนี้ตอนที่เราไปเรียน มีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า เเมวที่เราถ่ายลงสตอรี่เมื่อเช้าอ่ะมันมีเจ้าของ เเต่เจ้าของย้ายหอออกเเล้วไม่ยอมเอาน้องไปอยู่ด้วย มันก็เที่ยวไปนั่งเฝ้าหน้าห้องเหมือนนั่งคอยเจ้าของไม่ยอมไปไหน
เรากลับมาจากเรียนเราจะเห็นเเมวตัวนี้นั่งรออยู่หน้าบ้านทุกวัน เราเลยเกิดความสงสารเราเลยให้ข้าวให้น้ำกินทุกวัน ให้อาหารที่ลูกเรากิน ลูกเราได้กินอะไรเเมวตัวนี้ก็จะได้กินเหมือนกับลูกของเราทุกอย่าง ตอนเช้า 7 โมง มานั่งรอเเล้วเเละตอนเย็นตอน 6 โมง มานั่งรอเพื่อกินเปียก เรากับแฟนเลยตั้งชื่อให้กับน้องว่า จอนนี่
ลืมบอกว่าตาน้องบอด 1 ข้างนะ อยู่มาวันหนึ่งจอนนี่ก็ได้หายไป 2-3 วัน เรียกก็ไม่ยอมมา จนเราคิดว่าคงมีคนอุ้มไปเลี้ยงเเล้วแหละมั้ง จนวันนั้นคํ่าเเล้ว เรานั่งทำกับข้าวอยู่ที่หลังบ้าน เราได้ยินเสียงเเมวร้องนึกว่าเเมวบ้านเพื่อน ก็ไม่ได้สงสัยอะไร พอทำกับข้าวเสร็จเลยลุกขึ้นไปดู สรุปจอนนี่ที่หายไป2-3 วัน กลับมาที่บ้านเอง
เราก็เทอาหารกับนํ้าให้เรียบร้อย เเต่จอนนี่ก็กินไม่ได้เหมือนมีอะไรติดอยู่ที่คอ เราจับดูน่าจะเป็นกระดูก เราเลยป้อนนํ้าให้ตอนแรก หลังจากนั้นช่วงดึกๆ เลยชงนมผสมกับอาหารเปียกให้จอนนี่กิน ตอนป้อนนี้คือนั่งร้องไปด้วย อยากพาไปหาหมอเเทบเเย่ เเต่เราก็ไม่มีตัง ได้เเต่ป้อนนมกับอาหารเปียกแบบนั้นไปเรื่อยๆจนอาการของน้องดีขึ้น
และกว่าจะดีขึ้นตัวจอนนี่ผอมมาก เเรงจะเดินแทบไม่มี ตอนนี้อาการดีขึ้นมากเเล้ว กินอาหารเปียกเยอะมาก เราก็ทำได้เเค่ให้อาหารและให้ที่นอน อยากจะรับเข้ามาอยู่ในบ้านเเหละเเต่ลูกเราก็มี 4 ตัวเเล้ว น้องน่าจะไม่ชอบการเลี้ยงระบบปิด น้องขี้อ้อนมากๆเลย พี่ๆคิดว่าสิ่งที่เราทำอยู่นี้ดีไหมหรือจะประกาศหาบ้านให้กับน้องดี เเต่สำหรับเราเเล้วน้องอยู่แบบนี้ก็อาจจะมีความสุขดีนะ เรากับเพื่อนก็ช่วยดูแลน้องไปเรื่อยๆ
ที่มา On-anong Sapsang
