โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Thanainant Vorasiranuwat ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมวอันมีใจความระบุว่า 8พฤศจิกายน2563 หรือวันนี้เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมได้ไปทำธุระแถวๆสีลม ระหว่างที่ขับรถอยู่นั้น ผมก็พลันสายตาเหลือบไปเห็น
.
เด็กน้อยตัวขาวๆเดิน ร้องไห้แถมตาเจ็บอยู่ที่ริมถนนสีลม ท่ามกลางผู้คนมากมายรถราเต็มถนนไปหมด ไม่มีแม้แต่คนจะสนใจเหลียวแลช่วยเหลือเด็กน้อยนั้น ไม่มีแม้แต่พี่น้อง พ่อและแม่ ไม่รู้ว่าต้องพบต้องเจอ ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ในช่วงอายุประมานแค่ 1 เดือน
คงจะอดๆอยากๆไปวันๆ น้องต้องอาศัยแอบนอนตามซอก ตามหลืบคงไม่เคยพบเจอที่นอนนุ่มๆ คงไม่เคยเจออ้อมกอดที่แสนอบอุ่น คงจะอยู่ด้วยความหวาดกลัว หวาดระแวง แต่ต่อจากนี้ไป โลกของหนูจะเปลี่ยนไปตลอดกาล ผมนี่รีบเหยียบเบรคและจอดรถทันที รีบวิ่งไปอุ้มขึ้นรถ
เพราะกลัวจะถูกรถชน และหลังจากกลับมาที่ห้อง ก็พาหาหมอรักษาตาที่เจ็บจนน้องหายดี และตั้งชื่อให้กับน้องว่า “มีตัง” 3 วันแรกที่พาเข้าห้อง ผมนี่เปย์หนักถึงขนาดสร้างบ้านเดี่ยวให้กับน้องอยู่เลย แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน มีตังก็ให้โชคผม 8000บาท (ถือซะว่า เป็นค่าซื้อบ้านละกัน)
และหลังจากนั้นมา มีตังก็ให้โชคมาเรื่อยๆ รวมๆแล้วตั้งแต่มีตังเข้ามาในชีวิตมาอยู่ด้วยก็ถูกน่าจะเกินแสน (นั่นคือของแถม) จริงๆส่วนที่มีความสุข คือการได้เห็นและการเติบโตและพัฒนาการของเขา (ได้เห็นเวอร์ชั่นหน้าขาวและหน้าดำ555) เห็นความเปิ่น ความซน ความโก๊ะของเขา
เนื่องจากผมเก็บมีตัง มาวันที 8 พย. เลยตั้งให้วันที่ 8 พย.คือวันเกิดของน้องมีตัง แฟนผมเกิดวันที่ 7 พย. ผมเกิดวันที่9 พย. เรียงกันเลยจ้า 7/8/9 และวันนี้คือวันเกิดของมีตัง จากเด็กน้อยขี้แยข้างถนนในวันนั้นสู่ลูกสาว หัวแก้วหัวแหวนสุดรักสุดหวงของป่ะป๊าและหม่าม๊า ครบรอบ 2 ปี รักนะมีตัง
ที่มา Thanainant Vorasiranuwat
