แม้การเกิดมาว่าเป็นจรคนอาจจะมองว่าไม่เห็นจะลำบากหรือใช้ชีวิตยากมากมาย เพราะยังพอจะมีคนให้กินให้อยู่อาศัยได้อิ่มท้องบ้าง แต่เราก็อาจจะลืมไปว่าถ้าพวกเขาเกิดเจ็บตัวขึ้นมาแล้วจะต้องใช้ชีวิตอยู่กันยังไงจะมีคนพาไปรักษาไหมเพราะปากก็ไม่สามารถจะไปพูดบอกใครได้ว่ากำลังเจ็บ
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า นู๋ปุ๋ย จิรภา ได้โพสต์เรื่องราวของเจ้ามิ้วที่เธอพอดีได้เจอน้องอยู่ที่ข้างถนนเลยลงไปดูน้องและดูแล้วน้องไม่น่าจะถูกรถชน เพราะน้องน่าจะถูกคนเอามาเทไว้มากกว่า และน้องก็ไม่สามารถจะหากินเองได้เพราะเดินไม่ได้เลย
ต้องใช้ความพยายามใช้สองขาหน้าลากตัวเองด้วยขาหลังสองข้างก็ใช้การไม่ได้ เธอสงสารน้องมากแต่ที่บ้านก็ไม่สามารถจะเลี้ยงดูแลได้ เลยอยากจะหามีใครพอจะมีจิตเมตตาหรือสามารถจะช่วยติดต่อสถานที่ที่น้องพอจะอยู่ได้ไหม ช่วยๆกันคะสงสารน้องมาก
เพราะมนุษย์เราเองเป็นสัตว์และสิ่งมีชีวิตที่เห็นกับตัวเวลาเห็นว่าพวกเขาเกิดเป็นภาระตัวก็พยายามจะพาไปให้พ้นจากตัวโดยที่ไม่สนว่าพวกเขาจะมีชีวิตหรืออยู่กินยังไงต่อ หนึ่งชีวิตเลยต้องเร่แบกสังขารลากไปพเนจร ไร้ทุกข์ร้อนไม่คิดว่าจะต้องนอนตรงไหนเลย
แม้ภายหลังเธอจะไม่ได้มาอัพเดทโพสต์เลยเพราะเธอก็ยุ่งมากๆแต่ก็มีคนใจดีเข้าไปหาและถามความคืบหน้าให้แล้วและมาอัพเดทว่าเขาได้เข้าไปดูน้แงแล้วครับ ทางต้นโพสต์เจ้าขอเขาค้าขายลูกค้าเยอะส่งของด้วยอาจจะยุ่งมากๆ ช่วยได้เท่านี้ก็ดีมากแล้วและเขาก็เป็นหนึ่งในลูกค้าของเจ้าของโพสต์ เห็นว่าพรุ่งนี้เก้าโมงจะมีคนมารับน้องถ้าไม่มีจะมาอัพเดทอีกทีนะครับ
ที่มา Tamonwan Yindeerum
