มนุษย์อย่างเราๆมองหมากับแมวเป็นเหมือนกับคนในครอบครัว และสิ่งนึงที่จะต้องทำใจให้ได้เลยก็คือวันใดวันนึงแล้ว น้องจะต้องจากเราไปก่อนมันเป็นเรื่องที่จะต้องทำใจให้ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องยากทุกครั้งที่ต้องทำใจเพราะเราทั้งรักและผูกพันเหมือนกับคนในครอบครัว
.
โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : ชื่อของฉันแปลว่าของขวัญ ของขวัญ ได้เผยเรื่องราวลงในกลุ่มทาสแมวอันมีใจความว่า 2 วันมาแล้วที่น้องกลับไปอยู่ดาวแมว เรายังทำใจไม่ได้เลยค่ะร้องไห้ทั้งวัน ไม่มีแล้วเด็กน้อยที่คอยป่วน เด็กน้อยที่คอยชวนให้เล่นจ๊ะเอ๋กับแม่
ไม่มีเด็กน้อยที่คอยให้ขว้างตุ๊กตาปลาทูแล้ววิ่งไปคาบกลับมา ไม่มีเด็กน้อยที่ต้องให้คอยระแวงว่าถ้าพับกองผ้าไว้แล้วจะมาเล่น คิดถึงมากๆเลยเด็กชายอินดี้ และสิ่งที่ทำให้ต้องพรากน้องกลับดาวแมวก็คือหัดแมว และหัดแมวเนี่ยเมื่อแมวเป็นแล้วรักษาไม่หาย
เพราะหลังจากที่น้องมีอาการและหลังจากนั้นเพียงแค่ 4 วันน้องก็ต้องกลับดาวแมวไปอย่างกะทันหัน ทางผู้โพสต์เองก็ไม่มีกำลังทรัพย์พอที่จะยื้อชีวิตของน้องให้อยู่ต่อได้ และอย่าลืมว่าหัดแมวเมื่อเป็นแมวโอกาสรอดมันน้อยมากๆ
ในหลายๆบ้านแม้จะเลี้ยงระบบปิดมาอย่างดี แมวที่เลี้ยงไว้ก็ไม่เคยได้ออกไปไหน แต่หัดแมวบางครั้งบางทีมันก็ติดมาตามเสื้อผ้าของเราได้นะ ไหนจะรองเท้าที่เราออกไปเดินข้างนอกบ้าน เพราะอย่าลืมว่าแมวเป็นโรคหัดแมวกันมาก เราเองก็ต้องขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของน้องด้วยนะครับ
ที่มา ชื่อของฉันแปลว่าของขวัญ ของขวัญ
