เวลาเราเห็นหมาแมวจรที่กำลังลำบาก เราก็ควรที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเพราะน้องหมาแมวเขาพูดไม่ได้ เมื่อเป็นอะไรมาก็ยากที่จะร้องบอกหรือขอให้เขาช่วยได้ เหมือนกับแมวจรหน้าเซเว่นตัวดังกล่าวนี้ ที่กำลังนอนซมเพราะตัวนั้นใกล้ไม่รอดแล้วเต็มที
.
โดยคุณ : วชิรา เลียบทวี ได้โพสต์ลงในโลกออนไลน์อันมีใจความระบุว่า เดินผ่านไปแล้วสุดท้ายก็ต้องเดินกลับมาถามตัวเองว่าจะเดินผ่านไปเฉยๆแบบนี้จริงๆเหรอ วันนี้ผมเอานาฬิกาข้อมือไปเปลี่ยนถ่านที่น้อมจิตต์ ตรงข้ามเดอะมอลล์บางกระปิ
ในขณะที่ผมกำลังยืนรอเขาเปลี่ยนถ่านอยู่นั้นสายตาก็ก็มองเห็นแมวตัวนึงตรงข้างตู้กดเอทีเอ็มตรงเซเว่น ตอนแรกคิดว่าน้องหลับแต่พอดูดีๆนั้น น้องเอาหัวมุดลงเหมือนน้องจะไม่สบาย ผมเอามือสัมผัสตัวดูเขาแข็งๆเหมือนไม่มีแรง ผมก็ถามร้านซ่อมนาฬิกาเขาบอกเห็นนอนตรงนี้มา2วันแล้ว
เปลี่ยนถ่านนาฬิกาเสร็จผมก็เดินจากไป ในใจก็คิดว่าเราจะปล่อยผ่านไปจริงๆเหรอคิดว่าถ้าไม่ช่วยแล้วเขาสิ้นไปหล่ะ1ชีวิตของทุกชีวิตมีค่าเหมือนกันหมดนะ ต่อให้เป็นสัตว์เลยเดินกลับไป ขอลังกระดาษแถวนั้นมา แล้วเอานั่งรถแท็กซี่เพื่อไปโรงพยาบาลสัตว์แถวรามคำแหง
ทั้งๆที่ช่วงนี้ตัวเองก็ไม่ค่อยมีกำลังทรัพย์และรถก็เอาไปซ่อม หมอเขาก็ตรวจอย่างระเอียดผลออกมาน้องปกติทุกอย่าง น่าจะโดนงับมา กินข้าวกินน้ำไม่ได้เลย ให้น้ำเกลือและแอดมิทที่โรงพยาบาลอีกสัก2วันครับ
ที่มา วชิรา เลียบทวี
