เมื่อเลี้ยงดูด้วยรักเฝ้าห่วงหายังนึกถึงเคยเฝ้าเลี้ยงคอยดูมา ยามไม่มีคอยหาให้อิ่มท้องยามจะนอนยังนึกถึงเป็นแม่แม้รักแล้วไม่มีแม้ยังห่วงหองเห็นแม่กินมาม่าแล้วทุกข์นองในใจหนองออกไปหาประทังดี เมื่อลูกอิ่มแม่กินแต่มาม่ายังนึกหาเลี้ยงด้วยแม่คงไม่มีเพราะเฝ้าดูแลมาสอนอย่างดี
มาอีกทีลูกคาบมาให้กินเมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า น้ำตา หยดสุดท้าย ได้โพสต์เรื่องราวของน้องแมวของเขาลงในกลุ่มเมื่อน้องเห็นว่าเธอได้กินมาม่ามาหลายมื้อแล้วน้องคงจะนึกว่าแม่คงต้องอดแม้น้องมีอาหารได้อิ่มท้อง น้ำตานองลูกรักออกไปหาคาบมาให้หวังแม่ประทังหิว
เพราะน้องเองก็เป็นสัตว์ซึ่งรู้ความจึงคอยตามดูว่าแม่กินไม่อิ่มยังเฝ้าห่วงหัวอกใจประทินยังนึกคิดลูกเอ่ยแม่กินไม่ลง ด้วยคาบนกออกไปหามาให้แม่เห็นแล้วแม้ต้องกินมั้ยเสียน้ำใจหนา กินไม่ได้สงสารนึกนานาไม่ต้องหาแม่ยังมีแค่ไม่ได้ออกไป เพราะความเป็นห่วงเป็นใยจากลูกรัก
คงต้องมักออกไปหาให้ดูใหม่ไม่นึกเลยว่าจะห่วงใยนึกในใจรู้ดีเพราะสอนมาเอง แต่บางวันก็มีเปลียนเป็นแมลงสาบบางวันก็มาเป็นมูเลยยังไม่รู้ว่าห่วงหรือใช้เลย หรือลูกเฉลยนึกว่าหาเองไม่ได้ดี เพราะแม้แต่ความเป็นสัตว์เลี้ยงพวกเขาก็จะคอยดูว่าเรากินอะไรเป็นอาหาร
แต่ก็คงเห็นว่าแม่ไม่มีอะไรกินเลยพยายามจะหามาให้แทนไม่อยากจะเป็นภาระให้กับผู้เป็นแม่หรือแม้น้องยังคงเล็กและไม่รู้ความแต่ยังไงก็ต้องดูว่าของไปคาบไปพรากชีวิตของใครเขามาก็ต้องคอยสอนกันให้ดี เพราะพวกเขาเองก็จะคิดว่ามนุษย์เราเป็นสัตว์หาเองไม่ได้ด้วย
ที่มา น้ำตา หยดสุดท้าย
