หากวันนี้ยังอยู่ดีเมื่อมีบ้านไม่ต้องหารเดินหาอาหารทั่ว แต่ถ้าเมื่อเกิดเป็นจรจำต้องทัวร์ไม่เดินหาท้องหิวน้ำตานอง เมื่อเกิดมาจำต้องไร้บ้านให้อยู่เฝ้าทนดูเห็นเขานอนในบ้าน เดินหาทั่วเท้าก็เจ็บต้องทนเอาไม่งั้นเราต้องนอนหิวแม้ฝืนทน ทุกย่างเก้าเดินจำส่งเสียง
เฝ้าหาเพียงเศษอาหารประทังหิวเมื่อเลือกเกิดไม่ได้จำต้องทนฝืนด้วยน้ำตา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Zaakong Lang ได้โพสต์เรื่องราวหลังจากที่เขาได้พบเจ้าเหมียวตัวน้อยเดินมาส่งเสียงร้อง โดยในทีแรกที่เขาได้พบเห็นก็ไม่เข้าใจว่าน้องเป็นอะไรและคิดว่าน้องคงจะหิว
ซึ่งเขาก็ได้นำอาหารมาให้กับน้องได้กิน แต่เมื่อน้องกินเสร็จแล้วน้องก็ยังคงร้องอีกเมื่อได้ก้าวเดินต่อด้วยน้องก็จะร้องทุกๆการย่างก้าวเดินในแต่ละครั้ง เธอจึงได้ดูใต้เท้าของน้องและได้เห็นว่าเท้าของน้องได้รับบาดเจ็บ ซึ่งก็ไม่ได้ทราบว่าไปเกิดจากอะไรมา
ด้วยชีวิตที่เป็นแมวจรเวลาที่จะไปร้องขอข้าวเขาก็คงจะต้องเดินตามแดดร้อนๆจนเท้าเจ็บ แต่ก็ไร้หนทางจะต้องเลือกเมื่อท้องยังคงหิวถ้าหากไม่เดินอาหารต่อก็คงจะต้องอดกินและคงต้องฝืนนอนทั้งน้ำตา เพราะเมื่อยามที่ท้องของคนเราหิวข้าวเวลาที่เรานอนท้องก็มักจะร้องเสมอ
ซึ่งถ้าเพื่อนๆที่เคยลดน้ำหนักและเคยทำแล้วก็จะเข้าใจความรู้สึกของการนอนไม่หลับเพราะท้องหิว แต่น้องนี่ยิ่งกว่าเพราะเมื่อตัวเป็นจรไร้ที่พักพิงอาศัยแดดร้อนเพียงใดก็ต้องเดินย่ำแดดไปหาหนทางขอเศษข้าวให้ได้กินอิ่ม โดยในภายหลังเธอเองก็ได้หาถุงเท้าและทำแผลให้น้องในเบื้องต้นแล้ว
ที่มา