เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : ศิววงศ์ วงศ์พิชญา ได้เผยเรื่องราวของหมาจรตัวหนึ่ง น้องเป็นหมาจรตัวสุดท้ายที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน และหลังจากที่น้องจากไปทำเอาผู้คนในหมู่บ้านต่างเสียน้ำตาให้กับน้อง และนี่คือเรื่องราวชีวิตสุดท้ายของไอ้ห้อย หมาจรหมู่บ้านที่มีแต่คนรัก
.
โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า หลับให้สบาย ไม่เจ็บไม่ปวดแล้วนะ “ห้อย” น้องเป็นหมาจรตัวสุดท้าย ที่อาศัยอยู่ภายในหมู่บ้านริมสวนดอนเมือง กว่าสิบปีที่สมาชิกหลายๆหลังในหมู่บ้านช่วยกันดูแลให้ข้าวให้น้ำ ให้ชายคาหลบแดดฝนช่วยเหลือน้องกันอย่างเต็มที่
เข้านอกออกในได้หลายบ้านเพราะทุกๆคนต่างรักและต้อนรับน้องเป็นอย่างดี แถมน้องไม่ดุ ไม่ฟัดผู้ใด พ่อแม่ผู้ปกครองกล้าให้บุตรหลานวิ่งเล่นใกล้ๆไอ้ห้อยได้ตามสบาย แต่ชีวิตห้อยก่อนเข้ามาในหมู่บ้านน่าจะโดนมาเยอะ ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ได้ง่ายๆเลยครับ
น้องกลัวคนตลอด คนแปลกหน้าเข้าซอยมาช่วยเห่าเตือน ช่วงเย็นๆถึงหัวค่ำก็ไปดักรอคนต้นซอย คนไหนใครสนิทด้วยห้อยก็จะเข้าไปต้อนรับพันแข้งพันขาจนส่งเค้าเดินเข้าบ้านไป ส่วนข้าวปลาอาหารห้อยก็ไปกินหลังโน้นทีหลังนี้ที บางทีเราซื้อเข้าไปเทใส่จานเล่นตัวไม่กินซะงั้น
เพราะอิ่มมาจากบ้านอื่นแล้ว นอกจาก”ห้อย”แล้วที่ผ่านมาหลายๆรุ่น หลุดหลงเข้ามาในหมู่บ้านเมื่อไหร่ ลุงๆป้าๆจับทำหมัน ฉีดวัคซีนเลี้ยงดูจนหมดอายุขัยไปก็หลายสิบตัวแล้ว สุดท้ายวันนี้หมาจรอย่างเอ็งคนรักเยอะนะลูกเอ้ย เอ็งก็ไม่ได้สิ้นใจอย่างหมาข้างถนน
เอ็งไม่ได้สิ้นใจแบบไร้ค่า ค่าหมอหลายๆบ้านเค้าก็แจ้งความประสงค์แย่งกันจ่ายให้น้อง เงินทำบุญที่วัดหลายๆบ้านเค้ารู้ข่าวเค้าก็ช่วยโอนมาร่วมส่งบุญให้เอ็งเพิ่ม ค่ำนี้มีหลายคนเลย หลายบ้านเสียน้ำตาให้เอ็งนะโว้ย “ไอ้ห้อย”
ที่มา ศิววงศ์ วงศ์พิชญา
