หากเราจะเอื้อนเอ่ยถึงหัวอกคนเป็นแม่ที่ยอมแม้จะสละชีพชีวีเพื่อลูก คงจะไร้แม้สิ่งใดจะเปรียบกับความรักลูกที่แม่ได้ให้กำเหนิดเกิดมาได้ ด้วยสิ่งไหนแม้ยอมได้ก็จำยอมทำด้วยคนที่ได้เกิดมาเป็นแม่จะรู้อยู่เต็มอก แม้ยอมลูกหลบนอนไม่อิ่มท้องหัวอกแม่นี้ก็กระวนใจจะวายชีวา
ยิ่งได้เกิดมาเป็นเพียงจรที่ไร้แม้ที่จะซุกหัวนอนให้กับลูกน้อย เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า อ้ายมัน คนซั่ว ได้โพสต์เล่าเรื่องของแม่แมวจรที่ตัวเขาได้พบเจอขณะที่ฝนก็กำลังจะตก เขาได้เดินอยู่ในสวนของหลังบ้านโดยไม่รู้ว่าน้องมาจากที่ไหน แต่หอบลูกหอบเต้าทำหน้าเศร้ามาขอความเมตตา
ด้วยตัวข้านั้นเป็นเพียงจรจึงไร้แม้ที่อยู่อาศัย ฝนก็กำลังจะตกพายุกำลังจะกระหน่ำขอเพียงแค่ให้ลูกได้พื้นที่หลบภัย ส่วนตัวนั้นไม่เป็นไรแม้ยอมทน ด้วยน้องก็ได้เดินพาลูกน้อยมาพร้อมกับส่งสายตาแบบนี้ให้กับเธอ เธอจึงได้มาโพสต์ถามเพื่อนๆในกลุ่มว่าควรจะต้องทำยังไงกับน้องดี
เพราะลูกก็ร้องส่งเสียงด้วยความหิว ตัวแม่ก็ไร้แรงที่จะหาอาหารเธอจึงได้นำน้องเก็บเข้ากระท่อมบ้านสวนพร้อมกับหาข้าวหาน้ำให้กินประทังความหิว เพราะก็เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ดีเมื่อเวลาที่ยามลูกต้องทุกข์แม่ก็ยิ่งจะทุกข์มากยิ่งกว่าเดิม โดยเธอก็ได้บอกเอาไว้ว่าอย่างน้องทั้งแม่ลูกคืนนี้
ก็ไม่ต้องมาอดทนนอนตากฝนทั้งแม่และลูก เพราะตัวเธอเองก็คงจะปล่อยน้องๆเอาไว้ท่ามกลางสายฝนไม่ได้จริงๆ โดยจากเรื่องราวนี้เราก็จะเห็นได้ว่าแม้แต่ในแมวก็มีความเป็นแม่หรือหัวอกของผู้เป็นแม่ไม่ได้ต่างอะไรไปจากมนุษย์อย่างเราเลย จึงอยากจะฝากเพื่อนๆหลายๆคนที่ไม่ชอบแมวหรือสุนัขถ้าไม่รักไม่ชอบกันก็อยากที่จะให้ปล่อยผ่าน อย่าไปเบียดเบียนพวกเขาเลย
ที่มา อ้ายมัน คนซั่ว