เพื่อนๆที่ได้เลี้ยงสัตว์เลี้ยงไม่ว่าจะเป็นแมวหรือสุนัขแล้วก็คงจะเข้าใจคำว่า ความผูกพันธุ์ดี เพราะบางรายถึงขนาดปฏิญาณตนว่าจะไม่เอาสัตว์ชนิดไหนมาเลี้ยงอีกต่อไปหลังจากที่สัตว์เลี้ยงสุดที่รักสิ้นอายุไข เพราะมันคือความผูกพันธุ์ที่ทั้งมีความสุขและก็เจ็บปวดไปในเวลาเดียวกัน
เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้หลังผู้ใช้เฟสบุ๊ครายหนึ่งที่ได้นำเรื่องราวของเจ้าเหมียวแสนรู้มาโพสต์ลงในกลุ่ม แมวแมว รูปแมวน่ารักๆ หลังจากที่เขานั้นได้รับรู้เรื่องราวของเจ้าเหมียวเมื่อแม่ของเขานั้นได้ส่งรูปน้องกับที่นอนในห้องหลานชายที่เหลือเพียงแต่ความว่างเปล่าเพราะหลานของเขานั้นต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด
ซึ่งเจ้าเหมียวนั้นก็ทำได้เพียงแค่นอนรออยู่ที่ห้องแห่งนี้ ที่ที่เคยอยู่กับหลานชายในทุกๆวัน และทุกคืนเจ้าเหมียวกับหลานชายของผู้โพสต์ก็จะนอนด้วยกันเป็นแบบนี้อยู่ประจำ แถมหลังจากการที่หลานชายของเขานั้นได้ไปทำงานร่วมอาทิตย์กว่าแล้วเจ้าเหมียวก็กินข้าวกินปลาน้อยลงไม่ยอมลงมากินข้าวเหมือนแต่ก่อน
ขลุกอยู่แต่ในห้องเก็บตัวเงียบอย่างเฝ้ารอคอย ซึ่งผู้โพสต์นั้นได้ระบุข้อความเอาไว้ด้วยว่า “ห้องนอนของหลานชายที่ดูเกือบจะว่างเปล่าเหลือเพียงของใช้ส่วนตัวเพียงไม่กี่ชิ้น. ส่วนใหญ่ถูกเก็บออกไปหมดแล้ว..มีเพียงสิ่งๆหนึ่งที่ไม่เคยไปไหนจากห้องนี้และดูเหมือนจะไม่ยอมย้ายจากไปไหนเลย นั่นคือแมวตัวหนึ่ง..คุณยายลัคกี้”
“ยายแอดส่งภาพนี้มาให้ผมที่ทำงาน บอกว่านางนอนรอหลานผมกลับมาเหมือนเดิม ข้าวปลาก็ไม่ค่อยยอมลงมากินเหมือนแต่ก่อน ยายสงสารนางมากเพราะนางไม่รู้ว่าหลานชายผมต้องย้ายไปทำงานที่ชลบุรีซึ่งก็ไปได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว ปกติเขาและนางจะนอนด้วยกันตลอดนางอยู่กับเขามาตั้งแต่เขาอายุ 10 ขวบ จนทุกวันนี้เขาอายุ 24 ส่วนนางก็ 16 ปีแล้ว”
“นางเป็นแมวที่ชอบอยู่เงียบๆชอบเก็บตัวไม่ชอบออกสังคมที่ไหนเวลาชีวิตส่วนใหญ่ของนางก็คืออยู่กับหลานผมในห้องๆนี้ ผมถอนหายใจยาวๆไปพักนึงเมื่อดูภาพนี้ สงสารและเห็นใจนางเช่นเดียวกันกับแม่ผม รู้สึกถึงความรักความผูกพันที่นางมีต่อหลานชายอย่างมากมายสิ่งที่ผมคิดคือนางเป็นมากกว่าแค่สัตว์เลี้ยง”
“นางเป็นส่วนสำคัญส่วนนึงในฐานะสมาชิกของครอบครัวเรา ภาพๆนึงดูแล้วดูเหมือนไม่มีอะไรน่าสนใจนักกับคนอื่นๆ แต่กลับสื่อความหมายบางอย่างได้อย่างมากมายต่อผมและครอบครัวจนทำยายแอดน้ำตาซึมไปพักนึงเลยทีเดียว…เขาไม่ใช่แค่เพียงสัตว์เลี้ยง เขาคือส่วนหนึ่งของครอบครัว ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ” ซึ่งถือเป็นเรื่องราวที่ทำให้ทาสแมวหลายคนได้อ่านก็น้ำตาซึมไปตามๆกันเพราะพวกเขาก็มีหัวใจเหมือนกับเราและคุณยายลัคกี้ก็คงจะเฝ้ารอผู้เป็นเจ้าของที่เคยนอนด้วยทุกวันกลับมาด้วยใจที่รอคอย
ขอขอบคุณข้อมูลจาก Kachanan Pol
